Πρόσφατα εκδόθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας η απόφαση για τον νόμο που έδινε μπόνους στα ύψη των κτιρίων, αν είχαν εφαρμοστεί ορισμένες περιβαλλοντικού τύπου προβλέψεις για την οικοδόμηση των οικοπέδων.
Η απόφαση αφορά χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, είτε εκείνους που θέλουν να εκμεταλλευτούν την αύξηση στο ύψος ενός κτιρίου, είτε αυτούς που ενοχλούνται γιατί από το ύψος στερούνται τη θέα από το σπίτι τους, είτε, το βασικότερο, δημάρχους που δεν επιθυμούν να δουν στις περιοχές τους ψηλά κτίρια που θεωρούν ότι θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία της περιοχής τους.
Η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου ισχύει μόνον για τις οικοδομές που ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει. Δηλαδή δεν έχει αναδρομική ισχύ και αφορά μόνον το μέλλον. Οσες οικοδομές είχαν ξεκινήσει προτού η απόφαση εκδοθεί, απόφαση που κήρυξε αντισυνταγματικές τις σχετικές διατάξεις του νόμου, συνεχίζουν κανονικά και δεν αλλάζει τίποτα για αυτές.
Το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν έδωσε αναδρομική ισχύ στην απόφασή του είναι σωστό, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να ανατραπούν στην πράξη όσα έχουν ήδη γίνει, δηλαδή να γκρεμιστούν όροφοι και να επανέλθουν κτίρια στην προηγούμενη κατάσταση.
Ως εδώ καλά. Στην ουσία όμως με την απόφαση του ΣτΕ και με τέτοιες αποφάσεις που κατά καιρούς εκδίδονται από το ανώτατο δικαστήριο, στην πράξη δημιουργούνται μεγάλα και υπαρκτά προβλήματα άνισης μεταχείρισης, γιατί κάποιοι επωφελούνται ώσπου να εκδοθεί μια απόφαση και κάποιοι, συνήθως αυτοί που τηρούν τους νόμους και περιμένουν, ανήκουν στους χαμένους.
Θα αντιλέξει κάποιος. Μα τι να γίνει όταν ένας νόμος κρίνεται για διάφορους λόγους αντισυνταγματικός;
Εκείνο που μπορεί να γίνει είναι ένα. Οι σχετικές αποφάσεις, κυρίως του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αφορούν χιλιάδες πολίτες, είτε πρόκειται για θέματα περιβάλλοντος είτε άλλα, οφείλουν να εκδίδονται το συντομότερο δυνατόν.
Δηλαδή πριν δημιουργηθούν σε έκταση οι άνισες καταστάσεις και πριν η πραγματικότητα έχει διαμορφώσει πια μια κατάσταση που δεν μπορεί να αλλάξει.
Το θέμα είναι σοβαρό και ελπίζω στην επικείμενη αναθεώρηση, όποτε αυτή ήθελε γίνει, να ληφθούν στα αλήθεια τολμηρές αποφάσεις για τον έλεγχο συνταγματικότητας των νόμων, ώστε να σταματήσει αυτό που χρόνια συμβαίνει, να δημιουργούνται δηλαδή πολίτες δύο ταχυτήτων. Αυτοί που ωφελούνται από τους νόμους που κρίνονται αντισυνταγματικοί και αυτοί που χάνουν.
Αλλωστε η αναθεώρηση του Συντάγματος αυτό το νόημα μπορεί να έχει. Να λύσει πραγματικά θεσμικά προβλήματα με τολμηρές αλλαγές, γιατί αλλιώς μια αναθεώρηση σαν τις τελευταίες που έγιναν δεν θα έχει πολλά και ουσιαστικά να προσφέρει.
