Είναι αξιοπρόσεκτο αυτό που επιχειρεί να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας με τον μετασχηματισμό του γερασμένου και ξεπερασμένου οργανωτικά ΣΥΡΙΖΑ σε μια ευρύτερη προοδευτική παράταξη, η οποία θα επιχειρήσει να εκφράσει, αν όχι το σύνολο, τουλάχιστον το μεγαλύτερο ποσοστό εκείνων που του έδωσαν 31,5% στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Σημαίνει ότι έχει κατανοήσει πλήρως την κατάσταση, έχει αποδεχθεί ότι με αυτόν τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι όπως είναι διαρθρωμένος, δεν μπορεί να πάει πουθενά και έχει καταλήξει ότι αν υπάρχει μία περίπτωση να επανέλθει στην εξουσία, αυτό μόνο με έναν τρόπο μπορεί να το επιτύχει: με ένα άλλο κόμμα.
Είναι λοιπόν κατανοητή όσο και σεβαστή η επιδίωξή του, παρά τις όποιες γραφικότητες – να επιμένει, για παράδειγμα, να υποδεικνύει στους ψηφοφόρους του, έστω και έμμεσα, ότι αποτελεί πολιτικό απόγονο των Παπανδρέου. Ή ότι αυτός ανήκε πάντοτε στην Κεντροαριστερά, αλλά ήταν οι συνθήκες που τον ώθησαν προς την κομμουνιστογενή Αριστερά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
