Αυτές οι εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών» είπε ο Πρωθυπουργός τις προάλλες από τον Βόλο. Μπορεί και να έχει δίκιο, αλλά το κλίμα στην κοινωνία λέει άλλα.
Εχει καμία σχέση αυτή η προεκλογική περίοδος με τις προηγούμενες; Αν εξαιρέσει κανείς ότι μπορεί να ανοίξεις τηλεόραση στις 2 το πρωί και να πέσεις πάνω σε διακαναλική κόμματος την ύπαρξη του οποίου αγνοούσες, αν εξαιρέσεις τα πάνελ και το ντιμπέιτ, τις μέχρι στιγμής λιγοστές (ευτυχώς) αφίσες και το ότι μπορεί, περπατώντας στη λαϊκή, δίπλα στον πάγκο με τα κολοκυθάκια, να δεις τον υποψήφιο της περιοχής, νιώθει κανείς ότι σε μια βδομάδα έχουμε εκλογές;
Ούτε πόλωση στα φυσικά και διαδικτυακά καφενεία ούτε τίποτε. Ακόμη και οι συγκεντρώσεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρουσιάζουν μια εικόνα αποκαρδιωτική για όποιον έχει μέτρο σύγκρισης περασμένες μάχες. Τέτοιες εικόνες του παρελθόντος μπορεί αντιθέτως να βρει στρέφοντας το βλέμμα ανατολικά, στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Γνωριζόμαστε; Βαρεθήκαμε; Δεν πιστεύουμε; Μας φαίνονται όλοι ίδιοι ή όλα μάταια; Νομίζουμε πως 21 Μαΐου είναι απλώς η πρόβα τζενεράλε; Ωριμάσαμε; Οποια ερμηνεία κι αν δώσει κανείς, φαίνεται ότι η αντίληψή μας για τις εκλογές είναι πια δυτική, σε αντίθεση όμως με την αντίληψή μας για τη δημοκρατία που παραμένει σταθερά ανατολίτικη.
Γιατί δεν νοείται δυτική δημοκρατία να οδεύει στις κάλπες με ανοιχτό σκάνδαλο υποκλοπών δημοσιογράφων, πολιτών, υπουργού και πολιτικού αρχηγού και ποιος ξέρει ποιου άλλου και να μην κουνιέται φύλλο.
Με ανατολίτικη νοοτροπία άλλωστε προσέρχονται στον πολιτικό διάλογο και αρκετοί από τους εκπροσώπους των κομμάτων. Με δυσανεξία στις δημοσιογραφικές ερωτήσεις. Ο καθένας έχει τα κουμπιά του: Ρωτήστε φέρ’ ειπείν την Ελληνική Λύση που πολιτεύεται με λάβαρο τη χριστιανοσύνη, αν υπάρχει μεγαλύτερη βλασφημία ή καπηλεία από το να πουλάς δήθεν επιστολές του Χριστού.
Αυτά τους κάνουν έξαλλους, όχι οι τέλειες ασίστ που τους δίνουμε όταν τους φέρνουμε αντιμέτωπους με το ανακριβές ή το παράλογο των θέσεών τους νομίζοντας πως τους στριμώχνουμε.
Αλλο παράδειγμα: Ρωτήστε το ΠαΣοΚ για τα οικονομικά του κόμματος.
Ρωτήστε τον ΣΥΡΙΖΑ για το 2015, το «όχι» που έγινε «ναι», τις μειώσεις, τις τράπεζες, το χάος, τις υποσχέσεις που έμειναν υποσχέσεις.
Και βέβαια, το πιο τρανό παράδειγμα ανατολίτικης αντίληψης της δημοκρατίας αυτές τις ημέρες, ρωτήστε τα στελέχη της ΝΔ και της κυβέρνησης για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Αίφνης τότε παρατηρεί κανείς πως είναι έτοιμοι να βγάλουν το καπέλο του πολιτικού και να αναλάβουν καθήκοντα αρχισυντάκτη για να βάλουν τέλος στις ενοχλητικές ερωτήσεις των «αγενών» δημοσιογράφων.
