Τόσες μέρες μετά την καταστροφή και στην τηλεόραση βλέπεις ακόμη ανθρώπους στην ουρά για ένα μπουκάλι νερό. Αλλος κοιμάται δέκα μέρες στο αυτοκίνητο. Τα νεκρά ζώα, δεκάδες χιλιάδες διάσπαρτα σε αποσύνθεση. Μέχρι στιγμής (τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) ούτε μία επίσημη ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των ελέγχων στο νερό.
Μην το πιείτε, λουστείτε, λέει ο Μπέος, μη λουστείτε καν, λέει η Αγαπηδάκη. Δήμαρχοι και υφυπουργοί αλληλοκατηγορούνται σε ζωντανή σύνδεση, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς στέγη, περιουσία, δουλειά, προοπτική. Χωρίς ένα ποτήρι νερό. Και οι μέρες περνούν…
Μα φταίει η κλιματική αλλαγή γι’ αυτό το χάλι;
Ούτε για τα στοιχειώδη δεν είχαν προνοήσει οι άνθρωποι περιμένοντας την καταστροφή. Πέρα από τα γκροτέσκα δρώμενα με τον Μπέο στις καρότσες ως άλλον Θέσπι στο άρμα του, ένας δεν βρέθηκε να σκεφτεί πως κάπως πρέπει να σχεδιάσουν την επόμενη μέρα για τους πληγέντες;
Εντάξει, ναι. Εβρεξε πολύ. Πάρα πολύ. Αλλά τι να κάνουμε; Ετσι θα βρέχει όλο και συχνότερα από εδώ και πέρα. Είναι αυτό δικαιολογία; Οσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουν στην κυβέρνηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση πως το αφήγημα περί άνευ προηγουμένου θεομηνίας από μόνο του δεν βγάζει πουθενά, τόσο το καλύτερο.
Ποιο σχέδιο; Ποιος συντονισμός; Ποια αποτελεσματικότητα; Ας πάρουμε τα νεκρά ζώα, για παράδειγμα. Μία ολόκληρη εβδομάδα μετά την καταστροφή η κατάσταση θυμίζει τον αντιπρόεδρο του Εδεσσαϊκού: Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δείχνει την Περιφέρεια, η Περιφέρεια τον δήμο, ο δήμος (άκουσον άκουσον) τους πολίτες και στο τέλος ο ΥΠΕΘΑ τουιτάρει ότι αναλαμβάνει ο στρατός. Κι αλήθεια, μιλώντας για τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στη διαχείριση της καταστροφής, σε ποιο συρτάρι να ξεχάστηκε εκείνο το σχέδιο «Δευκαλίων»; Αν μη τι άλλο, μετά από τέτοιον κατακλυσμό, ακούγεται ταιριαστό.
Ερχονται εκλογές. Παλιά λέγαμε πως αρκεί να ψηφίσουμε εκείνον που θα φροντίσει τον φωτισμό και την καθαριότητα. Τώρα πια, από τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη μπορεί να εξαρτάται ακόμη και η ζωή μας. Ωρα να ξεσκονίσουμε βιογραφικά και να παρακολουθήσουμε συνεντεύξεις. Ωρα και τα κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τα χρίσματα που επιμένουν να δίνουν. Γιατί, στα δύσκολα, ούτε τα σιντριβάνια θα μας σώσουν ούτε οι φιέστες.
Μας συγκλόνισε αυτή την εβδομάδα η εγκληματική απάθεια του πλοιάρχου του «Blue Horizon». Πριν από έξι μήνες μας συγκλόνισε η εγκληματική απάθεια του σταθμάρχη της Λάρισας. «Μπλέξαμε» είπε ο ένας, «αμάν» σχολίαζε ο άλλος στα ηχητικά που όλοι θυμόμαστε. Ας σταματήσουμε να ψηφίζουμε όσους την ώρα της κρίσης το μόνο που μοιάζει να σκέφτονται είναι «αμάν, μπλέξαμε».
