Στα μαρμαρένια αλώνια της πολιτικής η έννοια της αξιοπρέπειας συστέλλεται και διαστέλλεται ανάλογα με την περίσταση. Μπορείς, ας πούμε, να ανέβεις στο βήμα της Βουλής και να εκστομίζεις τερατώδη ψέματα που χαϊδεύουν το θυμικό των ψηφοφόρων σου. Εγγράφεσαι ως αξιοπρεπής. Αν στυλώσεις τα πόδια στη γραμμή που χαράσσει η ιδεοληψία ή το κομματικό συμφέρον, διεκδικείς έπαινο για την αξιοπρέπεια και τη συνέπειά σου. Στην πολιτική και στα τηλεοπτικά ριάλιτι ο μπούσουλας δεν είναι η αξιοπρέπεια, αλλά το ένστικτο της επιβίωσης. Θα κυλιστείς στις λάσπες. Θα κρυφτείς ή θα σιωπήσεις σε μία κρίσιμη στιγμή. Γιατί αυτό που έχει αληθινή σημασία είναι να παραμείνεις στο παιχνίδι.
Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής συστήθηκε με αντικείμενο το έγκλημα των Τεμπών. Τελικώς είδαμε έγκλημα και στην επιτροπή. Με απόφαση της πλειοψηφίας ολοκλήρωσε τις εργασίες της χωρίς να εξετάσει κρίσιμους μάρτυρες, δίχως να μελετήσει τη δικογραφία. Ακούσαμε όμως ότι η πολιτική ευθύνη του Κώστα Αχ. Καραμανλή εξοφλήθηκε από την ετυμηγορία του λαού των Σερρών. Η επιτροπή έχει 31 μέλη. Τα 16 προέρχονται από τη συμπολίτευση. Θα άξιζε να τα ρωτήσουμε, ένα προς ένα, πώς διαχειρίζονται αξιακά και ψυχικά αυτή την κατάσταση. Σε ποια στάθμη βρίσκονται σήμερα τα αποθέματα της αξιοπρέπειάς τους, τι τους λέει η συνείδησή τους όταν πιάνουν την κουβέντα στο μαξιλάρι.
Σε έναν κόσμο φτιαγμένο από συστατικά παραμυθιού, θα περίμενες να ακούσεις έστω μία φωνή διαμαρτυρίας για την αφαίμαξη της προσωπικής αξιοπρέπειας προς χάρη του κομματικού συμφέροντος. Να σηκωθεί ένας και να πει ότι τις νύχτες ακούει τον θρήνο των συγγενών και βλέπει τα δάκρυά τους να τρέχουν από τα μάτια της Μαρίας Καρυστιανού. Και ύστερα να πάει στο σπίτι του. Αλλά γιατί να το κάνει; Θα είχε στην πλάτη τη σφραγίδα του ηλίθιου που υπονόμευσε το κομματικό συμφέρον και το στιβαρό πρόσωπο της κυβέρνησης. Ενδεχομένως κάποιος άλλος, με αντίστοιχες ανησυχίες, να ζητούσε αντικατάσταση. Ούτε αυτό το είδαμε. Μετά αναρωτιούνται γιατί οι πολίτες τούς βλέπουν και λένε διάφορα.
Αντίστοιχα ερωτήματα, όχι βέβαια με την ίδια ένταση, μπορούν να τεθούν και στο «Μεγάλο μας Τσίρκο», δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί πια δεν χρειάζεσαι ρεπόρτερ ή πολιτικούς αναλυτές, αλλά έναν επιδέξιο καλλιτέχνη κινουμένων σχεδίων. Η κατάσταση περιγράφεται μόνο με καρτούν. Με τον πρόεδρο να παριστάνει τον Τουίτι και όλους τους άλλους τη γάτα. Αλλά αν θεωρείτε ότι είστε μεγάλοι για κινούμενα σχέδια, φέρτε στο μυαλό σας την ταινία με τους επιζήσαντες από το αεροπορικό δυστύχημα των Ανδεων – εξαιρετική, είναι στο Netflix. Εκεί έβαλαν την αξιοπρέπεια στην άκρη και έφαγαν τα πτώματα των φίλων τους. Το βλέπεις να συμβαίνει και στον ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι απορείς. Μα δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος, βουλευτής ή κορυφαίο στέλεχος, που να παρατηρήσει ότι όλο αυτό είναι γελοίο; Και να πει ότι πάει στο σπίτι του, να τους κάνει χάζι κάθε βράδυ στη Γιάμαλη. Τίποτα. Ολοι εκεί. Να χειροκροτούν τον πρόεδρο στην TEDx ομιλία του ή να κάθονται στην πρώτη σειρά με σταυρωμένα χέρια. Και να ψάχνουν πίσω από τις λέξεις του Αλέξη. Αδικος κόπος. Δεν υπάρχει τίποτα. Απλώς καθοδηγούνται από την πλάνη που θεωρεί, ακόμα, τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας. Σε λίγο καιρό το θέμα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σαν τον γάμο των ομοφύλων. Θα σηκώνει θόρυβο, όμως θα αφορά ένα μικρό κομμάτι συμπολιτών μας χωρίς να επηρεάζει τις ζωές των άλλων.
Θα βρεθεί, λοιπόν, αντίπαλος για τον Στέφανο Κασσελάκη; Η προσφυγή στη βάση κάνει τα πράγματα κάπως πολύπλοκα. Διότι για να προσφύγεις στη βάση πρέπει να υπάρχει και βάση. Και αν τα πράγματα οδηγηθούν εκεί, τότε το ρίσκο μεγαλώνει. Διότι πριν καν φτάσουν στην κάλπη των ευρωεκλογών, θα διαπιστώσουν ότι ο κόσμος κουράστηκε, βαρέθηκε. Και για καλό και για κακό, ας τσεκάρουν ποιοι αποχωρούν από το Survivor, μπορεί να τους βρουν μπροστά τους. Και ο Κασσελάκης; Υπάρχουν κάποιες στιγμές που αισθάνομαι ότι τον υποτιμάμε. Και τέτοιους ανθρώπους, με τον ναρκισσισμό ως τιάρα στο ωραίο κεφάλι τους, όσο και αν συχνά σου προκαλούν θυμηδία, πρέπει πάντα να τους παίρνεις στα σοβαρά.
