Υπάρχουν αστοχίες και αρκετές φαιδρότητες στα συμπεράσματα της επιτροπής που συνεστήθη με τη συμμετοχή του Κ. Γαβρόγλου και του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλου για να προτείνει λύσεις στο θέμα της βίας και της παραβατικότητας στα ΑΕΙ. Μια ιδέα όμως των δώδεκα σοφών που επί περίπου έναν χρόνο ερευνούσαν και ανέλυαν τα δεδομένα είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς το έρεβος της ιδεοληψίας. Ιδού λοιπόν η κορυφαία λύση που ακαδημαϊκοί, συνεπικουρούμενοι από ανώτατα στελέχη της Αστυνομίας και άλλους ειδικούς, προτείνουν για το φαινόμενο των ληστειών ΑΤΜ στους χώρους των πανεπιστημίων: μεταφορά των μηχανημάτων εκτός ΑΕΙ! Ηταν τελικώς τόσο απλό. Αρνείται η κυβερνώσα «αριστερή» αντίληψη την κοινή λογική. Χαρακτηρίζει τους χώρους των ΑΕΙ «ειδικών αναγκών ελευθερίας και ιδιομορφίας φύλαξης» για να μην αγγίξει το ταμπού του περιβόητου πανεπιστημιακού ασύλου που έχει καταντήσει το κρησφύγετο κάθε λογής εγκληματιών.
Εκεί καταφεύγουν έμποροι ναρκωτικών, εκεί γύρω έχουν μεταφέρει το μαγαζί τους ώστε να έχουν οδό διαφυγής, εκεί ταμπουρώνονται οι εραστές της καταστροφής των πόλεων κατά τις καθημερινές μάχες τους με την αστυνομία, εκεί ασκείται η «ταξική πάλη» κάθε τραμπούκου, εναντίον όποιου διαφωνεί μαζί του.
Τι προτείνει η επιτροπή; Για τα ναρκωτικά ψυχολογική στήριξη, σεμινάρια και… street work για περιορισμό των συνεπειών, τα υπόλοιπα όταν με το καλό θα καταπολεμηθεί το χονδρεμπόριο ναρκωτικών που τροφοδοτεί και τη λιανική. Για την κάθε μορφή βίας προτείνεται φροντιστήριο των διοικήσεων των ΑΕΙ σε «ήπια διαχείριση κρίσεων, μέσω εργαλείων διαπραγμάτευσης και διαμεσολάβησης». Επίσης θα ήταν χρήσιμα «φόρουμ συζητήσεων και κώδικας δεοντολογίας». Προσπαθώ να φανταστώ ποιο από αυτά τα «εργαλεία» θα δούλευε την ώρα που χτίζεται με αλαλαγμούς επαναστατικής έξαψης ο κ. πρύτανης ή ξυλοκοπούνται εντός ασύλου οι καθηγητές Πανούσης και Συρίγος. Υπάρχουν κι άλλες πιο φολκλόρ λύσεις για το αδιέξοδο, όπως δημιουργία χώρων αναψυχής, ώστε να μην αναγκάζονται φοιτητές ή και τρίτοι να καταλαμβάνουν πανεπιστημιακούς χώρους, φωτισμός για την αποτροπή κλοπών, αλλά και διαφώτιση των φοιτητών με αναλύσεις του τύπου «όταν το θύμα είναι καθηγητής ή φοιτητής δεν πλήττεται η άρχουσα τάξη». Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Πιεσμένος από πανεπιστημιακούς αλλά και μεγάλη μερίδα φοιτητών, ο υπουργός Παιδείας προχώρησε στη σύσταση της επιτροπής για να μην κάνει τίποτα. Για μια παλιά καραβάνα της αριστερής ελίτ, όπως ο κ. Γαβρόγλου, η λύση είναι μία και διακηρυγμένη: ανάπτυξη ενός ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος που θα καταδιώκει τους ληστές και τους εμπόρους ναρκωτικών και θα μοιράζει δίκαια τη βία.
Κατά τα άλλα, τα τυχερά ή εύπορα ελληνόπουλα θα σπουδάζουν σε πανεπιστήμια περιωπής στην Αγγλία και στην Αμερική, όπως ο κ. υπουργός, και θα διαπρέπουν εδώ ή στα πέρατα του κόσμου, ενώ το μέγα πλήθος θα αγωνίζεται σε αυτό το φρενοβλαβές περιβάλλον των ελληνικών ΑΕΙ, όπου ο νεποτισμός, η κεκαλυμμένη αναξιοκρατία, η κομματοκρατία, η βία και η εγκληματικότητα μπλοκάρουν τις δυνάμεις της προόδου.