Αλίμονο σ’ αυτούς που ζουν σε ενδιαφέροντες καιρούς, λένε οι Κινέζοι. Για δέκα χρόνια η ζωή μας ήταν γεμάτη ενδιαφέρον, «αγανακτισμένη» εξαλλοσύνη και βία που ξεχαρβάλωσαν τους θεσμούς και τα μυαλά των ανθρώπων. Η σημερινή αποθηρίωση τμήματος της νεότητας είναι ο καρπός του. Μετά γνωρίσαμε τη «φαντασία στην εξουσία», μια φαντασία γεμάτη με τέρατα του Γκόγια: άτακτη χρεοκοπία, συνταξιούχους να χτυπάνε απελπισμένα το κεφάλι τους μπροστά σε κλειστές τράπεζες, φορολογική κακοποίηση των πάντων. Και μετά χτύπησαν o Ερντογάν, η πανδημία και η κτηνωδία του Πούτιν.
Μετά από τους αλλεπάλληλους αυτούς σεισμούς μια είναι η ανάγκη του κόσμου: η αποκατάσταση του ομαλού ρυθμού της ζωής, η δυνατότητα να προσβλέπεις σε κάποια βελτίωσή της. Τους ανθρώπους που τέτοια προσδοκούν κάποιες «ανώτερες διάνοιες» τους χλευάζουν ως «κυρ Παντελήδες», άξεστους μικροαστούς που δεν φαντασιώνουν εφόδους στους ουρανούς. Πρόκειται όμως για τον κόσμο της δουλειάς που παλεύει για να ζήσει τα παιδιά του. Οποια πολιτική δύναμη τους πείσει ότι εξασφαλίζει μια υποφερτή καθημερινότητα, αυτή θα τους κερδίσει. Οι ταχυδακτυλουργοί που βγάζουν τον παράδεισο μέσα από ένα καπέλο («ένα άρθρο») έχουν ξοφλήσει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
