Ο ελληνικός λαός μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές, μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος έναντι των εταίρων του, γιατί κατάφερε να καθηλώσει τον φασισμό της Χρυσής Αυγής. Ομως, ποτέ δεν λησμονεί τις εγκληματικές ενέργειες της φασιστικής αυτής παράταξης με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Ο Παύλος Φύσσας, καλλιτέχνης της ραπ μουσικής και στιχουργός, εξέφραζε με τη μουσική του τη στάση ζωής του και την απαξίωσή του για τη βία του κατεστημένου. Είχε αναπτύξει αντιφασιστική δράση χωρίς να ανήκει σε καμία παράταξη. Από το 2013 άρχισε η πολύκροτη δίκη και συνεχίζεται. Ποιος μπορεί όμως να παρηγορήσει την τραγική μάνα για τον χαμό του γιου της και ποια σημασία έχει γι’ αυτήν ποιος ήταν ο φυσικός, ο ηθικός ή ο έμμεσος αυτουργός. Ο πόνος της δεν σβήνει ούτε με την καταδίκη των δολοφόνων, μια δικαίωση μόνον θα αισθανθεί για τη μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
