Είμαστε πάντα ζωντανοί, τυχεροί, ευτυχείς, φτάσαμε στο 2025 από το πουθενά, δεν θα σε αφήσουμε ούτε εφέτος να μας θάψεις, άθλιε νεκροθάφτη – δεν εννοώ τον Χρόνο, ημερολόγιό μου, πανάρχαιος επαγγελματίας αυτός, πρώτα ξαδέλφια με τον Χάροντα, ευσυνείδητοι CEO της Χ&Χ ΙΚΕ, της πιο επιτυχημένης οικογενειακής επιχείρησης διά μέσου των ηπείρων και των αιώνων.

Ούτε καν τους μικρούς παρανοϊκούς εννοώ, αυτούς που πιάνουν το τιμόνι του αυτοκινήτου τους, ορμάνε στο χριστουγεννιάτικο πλήθος που γιορτάζει και κάνουν πένθος τη γιορτή· τους μεγάλους παρανοϊκούς εννοώ, αυτούς που κρατώντας γερά και αποφασιστικά το πηδάλιο κρατών στέλνουν πυραύλους, δρόνους, αεροπλάνα και βαπόρια προωθώντας απειράριθμους πελάτες στη Χ&Χ ΙΚΕ. Δεν τους θέλουν οι μάνατζερ, δεν έχουν προβλέψει τέτοια κοσμοσυρροή, τραβάνε τα μαλλιά τους: ευσυνείδητοι επαγγελματίες αυτοί όντες, αναγκάζονται να φέρονται σαν ελληνικά ολιγοπώλια ή σουπερμάρκετ.

Εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς και Ρώσους έχει στείλει στον τάφο ο Βλαδίμηρος Πούτιν για να φανεί αντάξιος του μεγαλείου της μητέρας Ρωσίας, 50-60 χιλιάδες γαζαίους Παλαιστινίους έστειλε στον Αχέροντα ο Μπενιαμίν Νετανιάχου για να εκδικηθεί τους 1.000 τόσους Ισραηλινούς που δολοφόνησαν οι σφαγείς της Χαμάς.

50 νεκρούς για κάθε νεκρό, 50 οφθαλμούς για κάθε οφθαλμό, νέο παγκόσμιο ρεκόρ αντίποινων στρατού κατοχής από καταβολής πολέμων.

● Στα αρχαία χρόνια, οι κατακτητές σφαγίαζαν τους άνδρες και πουλούσαν δούλους γυναίκες και παιδιά. Στην ευτυχή εποχή μας, που οι διακρίσεις μέρα τη μέρα καταλύονται, οι σφαγές είναι συμπεριληπτικές, ούτε φύλα ούτε ηλικίες ξεχωρίζουν οι σφαγείς· επί γης πόλεμος και εν ανθρώποις ισότης.

● Αλλά δεν θα σας αφήσουμε να μας θάψετε, άθλιοι νεκροθάφτες! Είμαστε εδώ, ζούμε ειρηνικά, περπατάμε, χορεύουμε, ερωτευόμαστε, παντρευόμαστε, χωρίζουμε, κάνουμε παιδιά, τρώμε και πίνουμε, διαβάζουμε, βλέπουμε έργα σε μικρές και μεγάλες οθόνες, ακούμε τους πολιτικούς άλλοτε κλαίγοντας, άλλοτε γελώντας – και σε ορισμένες ευδαίμονες στιγμές κλαίγοντας από τα γέλια.

Δούκας & Ζαχαριάδης ΙΚΕ

Να – καλά τα είπε ο δήμαρχος Δούκας: «Υποσχόμαστε περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερη υπερβολή το 2025». Ετσι σε θέλω, δήμαρχε! Να καταλαβαίνεις πού πατάς και πού πηγαίνεις.  Μη σε πτοούν οι δεξιοί κακοθελητές που διαστρέβλωσαν σε «ευχόμαστε περισσότερη ψυχραιμία…» το «υποσχόμαστε», λες και σε άλλους άσκησες κριτική. Θέλουν να δείξουν ότι τάχα ο δήμαρχος δεν είναι παρά ανάλγητος πολιτικός που δεν τον χωρά η καρέκλα του και θέλει άλλη φαρδύτερη και ψηλότερη, βέβαιος ότι όσο περνούν οι μήνες και τα χρόνια θα αυξαίνει, θα πλαταίνει, τον ανήφορο της εξουσίας θα ανεβαίνει.

Και συνέχισε όσο μπορείς να διαιρείς, δήμαρχε! Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας: «Με συγκρούσεις προχωράει ο τόπος». Οι διαιρέσεις είναι προϋπόθεση: χωρίς διαιρέσεις, γιοκ συγκρούσεις, θα μείνει πίσω ο τόπος και εις τον τόπον ο Τσίπρας. Και τότε θα τραγουδάμε όλοι περίλυποι: «Μεγάλε Δούκα, άρχισε επιτέλους να χτυπάς με το σπαθί – πρώτα όμως σίμωσε και κλάψε εις του αδικοχαμένου Τσίπρα το κορμί».

Αδικοχαμένος από ανία. «Ζωή χωρίς συγκρούσεις, φιλί χωρίς μουστάκι» που λέει και η αγαπημένη παροιμία των ντεμοντέ μυστακοφόρων.

● Χαίρομαι, ημερολόγιό μου, που τα δύο συνεταιράκια στη «Δούκας & Ζαχαριάδης διπρόσωπη ΙΚΕ» τιμούν τα επώνυμά τους· από τα σπάργανα ακόμα άκουγαν τις μητέρες να λένε «να τιμήσεις το όνομά σου, παιδί μου». Οχι μόνο παρελθόν, έχουν και μέλλον μπροστά τους – να, του χρόνου την Πρωτοχρονιά να τραγουδήσει ο Κώστας, η άξια μετεμψύχωση του Νίκου Ζαχαριάδη, «Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον αγώνα / για τη χιλιάκριβη πρωθυπουργιά».

Μετά η Νατάσσα Μποφίλιου με στολή αντάρτισσας: «Παιδιά, σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους / γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους / Ντροπή στον εργάτη, στον σκλάβο ντροπή / Στο αίμα αν δεν πνίξει μια τέτοια ζωή… Ντροπή για τον νέο στη μάχη αν δεν ριχτεί / Για τη Λαοκρατία, την τίμια ζωή».

…όλα τα κακά σκορπά

Ωραία χρόνια αφήσαμε πίσω μας, ημερολόγιό μου· όμορφα, που άξιζε να τα ζεις. Οπως έλεγε και ο Γιώργος Νταλάρας, «Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα… / Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα / Και το σπαθί μου να βγάνει φωτιά / Και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα / Μια Τουρκοπούλα αγκαλιαααααά» – αυτό και αν είναι συμπεριληπτικό: ούτε την έσφαξε ούτε την πήγε σε δουλοπάζαρο την τουρκοπούλα· τη συμπεριέλαβε στην προσωπική του λεία.

● Θυμάμαι άλλη ωραία παλιά εποχή, τότε που οι εφημερίδες, αναγνωρίζοντας σιωπηρά πως δεν μάθαιναν πολλά από τους ρεπόρτερ οι αναγνώστες, ούτε άξιζε να τις αγοράζουν για όσα έγραφαν περισπούδαστοι αρθρογράφοι, μοίραζαν «προσφορές»: CD με τραγούδια, DVD με ταινίες, μαγειρικά σκεύη, κοσμήματα, ηλεκτρικές σκούπες – μία της μακαρίτισσας Ελευθεροτυπίας την έχω ακόμη· όλα τα ρεκόρ όμως κατέρριψε Το Βήμα με το περιβόητο «Αρχοντικό στην Αράχοβα» που πρόσφερε με κλήρωση.

Ε, έγινε μόδα η Αράχοβα και έτσι καταλήξαμε στη συρροή ηλεκτρικών αυτοκινήτων που ξεμένουν και κλείνουν οι δρόμοι όταν φυσάει βοριάς που τις μπαταρίες παγώνει – Το Βήμα φταίει, έπρεπε να κληρώσει βιλίτσα πολυτελή στην αμμουδιά.

● Αν εξαιρέσουμε κάτι τέτοιες μικροατυχίες, η χρονιά προβλέπεται εξαρχής υπέροχη: πριν καλά-καλά ξεκινήσει το 2025, στις 16 Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσει το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη «Δεύτερη Ευκαιρία» – ζητάει από τους ψηφοφόρους να του δώσουν, φαντάζομαι.

«Δεν είναι όνειρο να γίνω πρωθυπουργός… Πιστεύω ότι θα κυβερνήσω κάποια στιγμή τη χώρα», μας δίνει πρόγευση από τις μεστές περιεχομένου σελίδες που θα διαβάσουμε.

● Αλλο δείγμα πως καλά πάμε, το ότι καβγάς μεγάλος γίνεται για ταινίες και όχι για κόμματα – ταινίες για τη Μαρία Κάλλας και τον Στέλιο Καζαντζίδη. Μου φαίνεται πως στην πραγματικότητα υποκρύπτεται αξιολόγηση μεταξύ Κάλλας και Καζαντζίδη.

Αλλά είναι αυτονόητο ποιος είναι καλύτερος: δικοί μας και οι δύο, η οικουμένη επιλέγει Κάλλας, διότι οι άλλοι δύστυχοι λαοί δεν γνωρίζουν τον Καζαντζίδη. Οπως δεν γνωρίζουν τους βαθείς Λιαντίνη και Γιανναρά και προστρέχουν στον πολυδιαφημισμένο Αριστοτέλη… Και πώς να ξέρουν οι δύστυχοι πως ο πασίγνωστος ιστοριογράφος Διόδωρος Σικελιώτης δεν φτάνει ούτε στο δαχτυλάκι του συναδέλφου του παγκοσμίως αγνώστου Διόδωρου Κυψελιώτη;

● Θέλω να πω με όλα αυτά ότι το 2025 προβλέπεται συναρπαστική χρονιά, ημερολόγιό μου· θα έχει μόνο μεγάλες ευχάριστες εκπλήξεις όπως μας έχει προϊδεάσει και η γνωστή παιδική προσευχή: «Το Δύο χιλιάδες Είκοσι Πέντε νικά και όλα τα κακά σκορπά».

Αλληλογραφία

Μακάρι, Διόδωρε, τούτη τη χρονιά να οδηγηθεί η επανάσταση της ΤΝ σε δρόμους προάσπισης της προόδου και της αλήθειας· τιθασεύοντας την καλπάζουσα ψηφιακή αναξιοπιστία εγκαίρως, προτού ο λύκος αρχίσει ανενόχλητος να τρώει συστηματικά όλα τα πρόβατά μας.
ΣΤΑΥΡΟΣ (ΑΡΤΙ ΧΑΖΟΠΑΠΠΟΥΣ)

Καλή χρονιά χωρίς χιονιά αλλά με μπάνια. Της χώρας μόνη περηφάνια.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΤΑΚΙΑ, ΣΥΡΟΣ

Σε όλες και όλους, καλή χρονιά! Στις επάλξεις του Γραμματοκιβωτίου ξανά, με αισιόδοξη διάθεση και σκωπτική ματιά. Οι πολιτικοί όλου του κόσμου έχουν ενωθεί στο να μας προσφέρουν ειδήσεις για κάθε χρώμα του φάσματος και ελπίζω να ανταποκριθούμε στον ρόλο μας επαρκώς!
ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ

Καλημέρα και καλή χρονιά. Για τη συντριβή του αεροπλάνου στην Κορέα υπεύθυνο ήταν το σμήνος πουλιών. Μήπως το σωστό είναι ότι για τον θάνατο σμήνους πουλιών υπεύθυνοι ήμασταν άνθρωποι που τα θέλουμε όλα δικά μας;
ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΣΤΡΟΠΩΝΙΑΤΗΣ

Είθε η νέα χρονιά 2025 να φέρει στον αγαπητό Στέφανο όχι μόνο μια «Δεύτερη Ευκαιρία», αλλά όσες χρειαστεί για να εδραιωθεί στο πολιτικό σκηνικό. Αν όχι, να του ευχηθούμε να το πετύχει συγγραφικά. Εξάλλου το δίσεκτο 2024 έτσι κι αλλιώς είναι παρελθόν…
ΜΗΛΙΟΣ

Καθώς το μολύβι του διαβήτη προσέθεσε άλλο ένα τικ στον κύκλο της ζωής μας, αναρωτιόμαστε, φιλοσοφικά, αν αυτή αποτελεί οντολογική ουσία ή εμφανίζεται ως ένα χαρακτηριστικό γεγονός (αντιλήψεις, κρίσεις, συμπεριφορές, σκοποί) του ανθρώπινου γένους. Ούτως ή άλλως, καλή χρονιά.
Γ. Κ., ΚΥΜΗ

Καλή μας χρονιά, Διόδωρε. Και να ξέρεις, Επταήμερο χωρίς Γραμματοκιβώτιο είναι μελομακάρονο με ναι και όχι σε μέλι.
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΒΑΡΥΣ ΚΑΙ ΣΚΕΤΟΣ

Οι τέως βασιλόπαιδες είχαν τον τίτλο «εμιγκρές». Τώρα έγιναν Ντεγκρές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ