Σήμερα, το κυριότερο ζήτημα/πρόβλημα ανάμεσα σε Αλβανία και Ελλάδα είναι το κλίμα καχυποψίας που τροφοδοτείται από συγκεκριμένους κύκλους. Στην Αλβανία δυστυχώς έχει παγιωθεί ένα κλίμα ανθελληνισμού, που ασφαλώς δεν εκφράζει το σύνολο της αλβανικής κοινωνίας, αλλά ωστόσο πάνω σε αυτό προσκρούουν οι όποιες προσπάθειες διευθέτησης των διαφορών μας. Διαπιστώνουμε ότι η εναντίωση στην Ελλάδα «πουλάει» και γίνεται προϊόν εκμετάλλευσης από πολιτικές δυνάμεις, ανάλογα με το αν βρίσκονται στην εξουσία ή στην αντιπολίτευση. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το θέμα της οριοθέτησης ΑΟΖ η τωρινή κυβέρνηση της Αλβανίας, κατηγορώντας τη νυν αξιωματική αντιπολίτευση, προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο επιτυγχάνοντας την ακύρωσή της, ενώ σήμερα οι ρόλοι έχουν αλλάξει, με την αντιπολίτευση να κατηγορεί την κυβέρνηση για ανοχή/ενδοτισμό έναντι της Ελλάδας, μετά την προαναγγελία εκ μέρους του έλληνα Πρωθυπουργού της πρόθεσης της Αθήνας να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε τα εξής:
Πρώτον, η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης αποτελεί μονομερές κρατικό δικαίωμα με βάση τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 (Montego-Bay). Παρ’ όλα αυτά, σε ένδειξη σεβασμού απέναντι στους γείτονές της, η ελληνική πλευρά ενημέρωσε προκαταβολικά τόσο την Αλβανία όσο και την Ιταλία για την πρόθεσή της να προβεί στην εν λόγω κίνηση. Μάλιστα, το κομμάτι που θα απομείνει προς διευθέτηση με τα Τίρανα είναι περιορισμένο κατόπιν της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης μας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
