Δεν βαριόμαστε ποτέ. Είμαστε καθημερινά μέσα σε όλες τις μικρές διαφωνίες και τις μεγάλες «μάχες» που προκύπτουν, κυρίως μέσα στα social media. Ετοιμοπόλεμοι ανά πάσα στιγμή και με εμπεριστατωμένη άποψη η οποία προλαβαίνει και σφυρηλατείται και γίνεται και απόλυτη μέσα στα τρία με τέσσερα λεπτά. Τόσο μας παίρνει συνήθως γιατί πρέπει να προλάβουμε να πάρουμε θέση πριν προκύψει το επόμενο λαμπρόν πεδίον δόξης. Από τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της Αθήνας μέχρι τα ελληνοτουρκικά. Κάποιος θα έλεγε πως αυτό είναι η υποχρέωση του ενεργού πολίτη. Ακούγεται ωραίο και παρήγορο για μια δημοκρατία αλλά έχω τις επιφυλάξεις μου. Ενεργός πολίτης δεν είναι εκείνος που έχει άποψη για όλα συνέχεια, γιατί αυτό είναι αδύνατον επειδή η άποψη προϋποθέτει ενημέρωση, σκέψη, συνθετική ικανότητα, ψυχραιμία, ειλικρινή διάθεση να συνεισφέρεις στον δημόσιο διάλογο. Ολα αυτά δεν ξέρω πώς προλαβαίνουν και σχηματοποιούνται μέσα σε τρία λεπτά. Εχουμε τα πιο γρήγορα πιστόλια. Η γνώμη είναι κάτι πολύ δύσκολο. Δεν χαρίζεται, δεν κληρονομείται, δεν κερδίζεται. Την παλεύεις μέρα με τη μέρα, λεπτό το λεπτό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υπονόμευση της ελευθερίας της έκφρασης και της άποψης από την αντιμετώπισή τους ως ευκολάκια, από την κατασπατάλησή τους σε φανατικούς εφηβικούς διαπληκτισμούς κακομαθημένων παιδιών. Τις αρχές και τις κατακτήσεις της δημοκρατίας τις διασφαλίζεις όταν τις κάνεις να φαίνονται πολύ δύσκολες και όχι πολύ εύκολες. Οταν προτείνεις τον δρόμο της προσπάθειας και του κάματου και όχι της πρόχειρης αντίδρασης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
