Οι συμφορές των τελευταίων εβδομάδων υπενθύμισαν τα ολέθρια αποτελέσματα του συνδυασμού φυσικών καταστροφών και ανθρώπινης αβελτηρίας. Φωτιές και καταποντισμοί έκοψαν την Ελλάδα στα δύο με άμεσες μαζικές συνέπειες για τους πληγέντες και έμμεσες για όλους μας, επειδή κάποιοι ανευθυνοϋπεύθυνοι «ξέχασαν» τα απαραίτητα εγγειοβελτιωτικά έργα για την αποφυγή πυρκαγιών, πλημμυρών και διάλυσης οδικών δικτύων. Λησμόνησαν πρακτικές αιώνων που ακολουθούσαν ευλαβικά οι προηγούμενες γενιές γιατί αντιμετώπιζαν σεμνότερα τα στοιχεία της φύσης καθώς επιβίωναν χωρίς κάποιο «κράτος» να τις προστατεύει. Σήμερα, με το εν ευρεία έννοια «κράτος» υπεύθυνο για την προστασία του πολίτη και γνώση διάχυτη στην εκπαίδευση και στο Διαδίκτυο, παρατηρείται αδικαιολόγητη άγνοια που εξηγείται μόνον ως αδιαφορία για μάθηση. Μάλιστα, η αδιαφορία συνδυάζεται με την αλαζονεία του «παντογνώστη» που δεν συμβουλεύεται καν γνώστες – ειδικά από τα ελληνικά πανεπιστήμια, που προκαλούν αλλεργία σε ορισμένους – από την κουτοπονηριά μήπως παρεισφρύσει ο ανταγωνισμός για θέσεις ή χρήμα.
Οι καταστροφές κατέδειξαν ξανά τρεις πληγές στο σώμα της χώρας: το βάθος της διαφθοράς, την επικυριαρχία μιας ασυντόνιστης κρατικής μηχανής και τη σήψη μιας μιθριδατικής κοινωνίας που – παραφράζοντας τον Μάνο Χατζιδάκι – έχει συνηθίσει στην ασχήμια. Τρίβουν τα χέρια τους από χαρά όχι μόνον κάποιοι εξωτερικοί εχθροί, αλλά και οι εσωτερικοί εχθροί της δημοκρατίας. Τους δίνεται η ευκαιρία να προωθήσουν τη στρατηγική εξίσωσης της δημοκρατίας με την ανικανότητα ώστε να επιζητήσουν οι ίδιοι οι Ελληνες περιοριστικά μέτρα νομίζοντας αφελώς ότι έτσι αντιστέκονται στην παρακμή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
