Μιλώντας για πολιτισμό – ας το περιορίσουμε για λόγους οικονομίας στην τέχνη – μιλάμε για δύο πράγματα που μέχρι τώρα το ένα συμπλήρωνε (ή ολοκλήρωνε αν θέλετε) το άλλο και τώρα πρέπει να βρουν την καινούργια σχέση τους.
Κατ’ αρχάς είναι η πρωτογενής δημιουργία, η αρχή των πάντων, δίχως αυτήν δεν έχει νόημα να μιλάμε. Τα καινούργια έργα, τα καινούργια βιβλία, τραγούδια, ταινίες, θεατρικά, ο στοχασμός μέσω αυτού του κώδικα ανθρώπινης έκφρασης. Τα οποία προστιθέμενα στο σώμα των παλαιότερων και ανθεκτικών έργων, εκείνων που έπιασαν το αειθαλές και όχι το πρόσκαιρο, φτιάχνουν το παρηγορητικό σύμπαν της τέχνης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
