Οπατέρας μου ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος. («Στον βαθμό του συνταγματάρχη» μου είχε πει κάποτε, όταν παιδί τον ρώτησα «πόσο ανώτερος;».) Ηταν συντηρητικός και βασιλόφρων. Διάβαζε «Καθημερινή». Ομως, ακόμα και στον Εμφύλιο, έδειχνε σεβασμό προς ορισμένα πρόσωπα της απέναντι πλευράς. Τον θυμάμαι να λέει πως: «Ο Σβώλος είναι αξιόλογος άνθρωπος».
Στο σχολείο είχα συμμαθητή έναν αυθεντικό κομμουνιστή, από κούνια. Γιώργος Κατηφόρης το όνομά του. Ο πατέρας του, Νίκος, συγγραφέας, από τους αξιόλογους διανοούμενους της Αριστεράς. Στα χρόνια του Γυμνασίου (τότε περιλάμβαναν και το Λύκειο) είχαμε αναδειχθεί σε ηγέτες, εκείνος της Αριστερής και εγώ της Φιλελεύθερης παράταξης. Οι αντιπαραθέσεις μας, μέσα και έξω από το σχολείο, κρατούσαν ώρες. Ομως παραμέναμε στενοί φίλοι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
