Η πρόσφατη τραγωδία των Τεμπών έφερε στο προσκήνιο μια σειρά ερωτημάτων για το τι συνιστά πολιτική ευθύνη, τα πρόσωπα που την επικαλούνται, τους τρόπους ανάληψής της και ποιος τελικά είναι ο «φυσικός κριτής» εκείνων που την αναλαμβάνουν. Στο άρθρο αυτό δεν επιχειρούμε να υπεισέλθουμε στην ουσία της υπόθεσης, η οποία άλλωστε ερευνάται ακόμη υπηρεσιακά και δικαστικά. Οι σκέψεις που διατυπώνουμε εδώ έχουν χαρακτήρα χαρτογράφησης, μια πρώτη προσπάθεια να οριοθετήσουμε τις βασικές παραμέτρους ενός θέματος που τέμνει οριζόντια βασικές αρχές της διοικητικής, της νομικής και της πολιτικής επιστήμης.
Η πολιτική ευθύνη διακρίνεται από την ποινική, την αστική και την πειθαρχική ευθύνη, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι αποκλείεται η σώρευση. Αφορά πρόσωπα που εκλέγονται από πολίτες σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Η ευθύνη μεταγγίζεται και σε άτομα που μετέχουν σε αιρετά όργανα, π.χ. στο Υπουργικό Συμβούλιο, χωρίς να έχουν εκλεγεί από τη λαϊκή βάση. Η πολιτική ευθύνη συμπίπτει, κατά μεγάλο μέρος, με την κοινοβουλευτική, αλλά δεν ταυτίζεται με αυτήν. Εχει ευρύτερη εμβέλεια, υπό την έννοια ότι μπορεί να υπερβαίνει τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις που προβλέπονται από το Σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής στις σχέσεις εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
