Κλείσαμε λοιπόν 40 χρόνια ως μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας. Και με τη βούλα. Ομως, η ευρωπαϊκή μας σχέση δεν υπήρξε διόλου ανέφελη. Αντίθετα, ήταν γεμάτη κρίσεις. Κοιτώντας πίσω, μπορούμε πλέον να βγάλουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον. Αλλωστε, σε αυτό δεν χρησιμεύουν κυρίως οι επέτειοι; Να θυμόμαστε και να μαθαίνουμε.
Το πρώτο συμπέρασμα που προκύπτει αβίαστα είναι ότι κάναμε σωστές στρατηγικές επιλογές σε κρίσιμες ιστορικές καμπές που καθόρισαν τη μετέπειτα πορεία μας. Ηταν επιλογές ολίγων πολιτικών ηγετών που έβλεπαν μακριά, που τολμούσαν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις ξεφεύγοντας από τη μιζέρια της εγχώριας μικροπολιτικής. Η αρχική επιλογή που συνέδεσε τη χώρα με το πιο προχωρημένο τμήμα της ευρωπαϊκής συνεργασίας, η γρήγορη ένταξη μετά την πτώση της δικτατορίας, η επιλογή του ευρώ και η ένταξη της Κύπρου είναι οι κυριότερες. Στρατηγικές επιλογές που μετατράπηκαν σε διπλωματικές επιτυχίες, διότι η εμπειρία δείχνει ότι δεν είμαστε διόλου κακοί στις διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο συμπέρασμα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
