Οταν πριν από λίγα χρόνια ο καθηγητής T. Gordon Ash ρώτησε την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ «τι θαυμάζει περισσότερο στη Γερμανία» η απάντησή της ήταν «το γεγονός ότι τα παραθυρόφυλλα, τα παντζούρια, κλείνουν τόσο καλά!». Πιο πεζή, καθόλου οραματική απάντηση από πολιτικό δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Και πράγματι η Ανγκελα Μέρκελ, που αποχωρεί οικειοθελώς από την πολιτική σκηνή Γερμανίας και Ευρώπης, ήταν στον αντίποδα αυτού που ονομάζεται οραματικός, ιδεολόγος πολιτικός. Ομως κυριάρχησε για δεκαέξι συναπτά χρόνια στην πολιτική σκηνή Γερμανίας και Ευρώπης. Κυριάρχησε γιατί είχε άλλα χαρίσματα. Χαρίσματα που επέτρεψαν να αφήσει ένα ισχυρό στίγμα (και) στην Ευρώπη με αποτέλεσμα με την αποχώρησή της να κλείνει πραγματικά ένας κύκλος, ένα ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Ποια ήταν τα χαρίσματα αυτά;
Πρώτον, η διάθεσή της για την αναζήτηση πρακτικών, λειτουργικών, εφαρμόσιμων λύσεων στα προβλήματα (όπως στις θετικές επιστήμες που είχε σπουδάσει).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
