Ηρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι πολιτικοί συνασπισμοί που δημιουργούνται διεθνώς αντανακλούν πράγματι μια ευρύτερη, ιστορική ίσως, αντιπαράθεση μεταξύ των φιλελεύθερων δημοκρατιών και διαφόρων αυταρχικών καθεστώτων ανά τον κόσμο που αμφισβητούν βασικές αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Κατά κύριο λόγο, αμφισβητούν την αξία και την αναγκαιότητα των δημοκρατικών διαδικασιών, βασικών πολιτικών και ατομικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία του λόγου, καθώς και την ανάγκη για κρατική ουδετερότητα σε θεμελιώδη βιοτικά ζητήματα, όπως προεχόντως η θρησκευτική πίστη ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός.
Δυστυχώς, και εντός των φιλελεύθερων δημοκρατιών υπάρχουν πολλοί θιασώτες των αυταρχικών καθεστώτων. Αυτό φάνηκε έντονα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Βεβαίως, ο θαυμασμός των αυταρχικών και βίαιων μεθόδων ενός άφρονος ηγέτη από τη βολή και τις ανέσεις που προσφέρει η φιλελεύθερη δημοκρατία εκπλήσσει. Κυρίως γιατί δηλώνει πολιτική υποκρισία και ατιμία. Κάποιοι πλέον ονειρεύονται, μέσα από τη θαλπωρή και την ασφάλεια της φιλελεύθερης δημοκρατίας, κλειστές και αυταρχικές κοινωνίες, όπου θα έχουν καταλυθεί κεντρικοί πυλώνες των σύγχρονων δημοκρατιών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
