Τρεις εβδομάδες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία αρχίζει να γίνεται συνείδηση η τεράστια αλλαγή στη διεθνή πολιτική. Και δεν πρόκειται για μια ευθύγραμμη διαδικασία. Δεν είναι εύκολο να αποδεχθεί κανείς ότι ελάχιστα πράγματα είναι ίδια με πριν. Η νέα εποχή αναζητεί ιστορικές αναφορές στον Ψυχρό Πόλεμο αλλά πέρα από την αναθεωρητική απειλή που αναδύθηκε με τόσο βίαιο τρόπο και θυμίζει την «επαναστατική» σταλινική Σοβιετική Ενωση δεν υπάρχουν πολλά που να είναι αναγνωρίσιμα. Ενα από αυτά είναι η επιστροφή της πυρηνικής διάστασης των διεθνών σχέσεων και ένα δεύτερο η επείγουσα ανάγκη συγκρότησης μιας νέας στρατηγικής ανάσχεσης εκ μέρους της Δύσης.
Με αποσταθεροποιημένη την ικανότητά μας να επεξεργαστούμε με ψυχραιμία τη νέα πραγματικότητα είναι δύσκολο να αξιολογήσουμε το πόσο δυναμικά εξελίσσονται τα γεγονότα. Λίγες μέρες μετά την απολύτως προβλέψιμη και τελικά οικεία αποτυχία του τελευταίου γύρου των διερευνητικών επαφών να προσφέρει έστω και την ελάχιστη προοπτική προόδου στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ήλθε η συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού με τον τούρκο πρόεδρο. Ακόμη και από εκείνες και εκείνους που βιάστηκαν να την αποδοκιμάσουν, θεωρήθηκε σημαντική. Η θέα στον Βόσπορο είναι μαγική και το Αιγαίο είναι πολύ κοντά…
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
