Το θεσμικοπολιτικό δίλημμα που σύντομα θα αντιμετωπίσει η χώρα μας – ή να ακυρώσει την επόμενη λαϊκή ετυμηγορία, που θα καταγραφεί με αναλογικό σύστημα, ή να αναζητήσει συμμαχικές κυβερνήσεις – τροφοδοτεί έναν γόνιμο διάλογο. Ωστόσο με το άρθρο του στο «Βήμα» της 21/10, με το οποίο ο φίλος Δ. Ψυχογιός αντικρούει τα εναντίον των συγκυβερνήσεων επιχειρήματα που διατύπωσα στη ίδια εφημερίδα μία εβδομάδα νωρίτερα, με έφερε σε δύσκολη θέση. Οχι για την – καλοδεχούμενη – αντιγνωμία. Αλλά επειδή, αν προτάξω στην ανταπάντησή μου το ότι τον θαύμαζα – για το ήθος της γραφίδας του – πριν ακόμη τον γνωρίσω, θα θεωρηθεί «εξοφλητική φιλοφρόνηση», ανταπόδοση των εξαιρετικά κολακευτικών για μένα χαρακτηρισμών του.
Επί της ουσίας, όμως, φοβάμαι πως αλλού μεν αγνόησε, παρανόησε ή υποβάθμισε την επιχειρηματολογία μου, αλλού δε «πρωτογενώς» εμφανίζει πλεονεκτήματα των συγκυβερνήσεων μάλλον φανταστικά. Ειδικότερα:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
