Για την τιμητική συμμετοχή μου στο αφιέρωμα-φόρο τιμής για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της εφημερίδας υπό τον τίτλο «Ελεύθερον Βήμα» και στη συνέχεια «Το Βήμα» απέρριψα από την πρώτη στιγμή να αναφερθώ στα μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας, της επιστήμης, της διανόησης αλλά και της πολιτικής που έχουν παρελάσει από τις στήλες αυτής της ημερίδας. Ο λόγος; Πολύ απλός. Δεν θα μου έφτανε ο διαθέσιμος χώρος ούτε για το ένα εκατοστό των ονομάτων, ώστε να μην αδικήσω κανένα. Αλλά και η γενική αναφορά στην πνευματική προσφορά αυτής της εφημερίδας στον τόπο κινδυνεύει να μετατραπεί σε κοινοτοπία.
Αυτή η εφημερίδα που στις 6 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυσή της αποτέλεσε το πιο υπήνεμο λιμάνι για τον ελλιμενισμό τής τόσο ταλαιπωρημένης στη χώρα μας προοδευτικής σκέψης. Η ειδοποιός διαφορά της από άλλες σοβαρές εφημερίδες ήταν πως ανεξάρτητα ή μάλλον κόντρα στις συγκυρίες αυτή η εφημερίδα ποτέ δεν έπαψε ακόμη και στις περιόδους κατάλυσης της δημοκρατίας να αποτελεί τον θεματοφύλακα υπεράσπισης εννοιών όπως πρόοδος, επιστήμη, ορθός λόγος, κριτική και αυτοκριτική σκέψη, πολιτισμένη αντιπαράθεση, αυτοσαρκασμός όταν και όπου υπήρχαν λάθη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
