Στην τέχνη ψάχνεις τον τρόπο. Τον τρόπο που θα πεις κάτι. Ετσι κι αλλιώς όταν μοιάζουν να έχουν ειπωθεί τα πάντα, μόνο ο τρόπος μένει. Αυτή είναι μια παραδοχή, μια σιγουριά που είναι κοινά αποδεκτή. Μέχρι που νιώθεις πως περπατάς πάνω σε ένα λεπτό στρώμα πάγου. Πως οι σιγουριές σου είναι ξεπερασμένες από τη μια στιγμή στην άλλη. Επιστρέφεις στο αρχικό ζητούμενο – εκείνο που νόμιζες λυμένο -, στο τι θα πεις. Ο τρόπος μοιάζει μια πολυτέλεια, σαν εφηβική μελαγχολία, μια δευτερεύουσα αναζήτηση, σχεδόν άχρηστη. Ψάχνεις τις λέξεις για να περιγράψεις ακόμα και απλές σκηνές – άσε τους σκληρούς φόβους σου απέξω.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
