Πριν από μερικές μέρες ήμουν στον προθάλαμο ενός γιατρού, ο οποίος τυχαίνει να είναι και φίλος. Οσο περίμενα τη σειρά μου, τον άκουσα στο τηλέφωνο να μιλάει με κάποιον γνωστό του. Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι ο γνωστός ήταν αντιεμβολιαστής και ο φίλος μου γιατρός προσπαθούσε να τον πείσει να κάνει το εμβόλιο. Τα επιχειρήματά του ήταν λογικά, ποτέ δεν ανέβαζε τον τόνο, αλλά μου ήταν φανερό ότι ο άλλος ήταν αμετάπειστος. Κάποια στιγμή ο φίλος μου είπε: «Μα αν το κάνεις αυτό, δεν θα μπορείς να δουλέψεις πια!». Ακολούθησε μια παύση και ύστερα το τηλέφωνο έκλεισε με έναν τυπικό αποχαιρετισμό.
Αργότερα, ο φίλος γιατρός μού είπε ότι μιλούσε με έναν συνεργάτη του γιατρό με πείρα σαράντα ετών στον χώρο που δραστηριοποιούνται και οι δύο. Εναν άνθρωπο που στο συνάφι θεωρούνταν «σοφός», σπουδαίος γιατρός και σεβαστός στον χώρο. Τα τελευταία χρόνια είχε όμως λίγο κουραστεί, άρχισε να διαβάζει διάφορα στο Δίκτυο και εν τέλει έγινε φανατικός αντιεμβολιαστής. Οταν ο φίλος μου του είπε πως αν αρνηθεί να εμβολιαστεί δεν θα μπορεί να δουλέψει πουθενά, ο «σοφός γιατρός» απάντησε: «Ε, και; θα γίνω αγρότης. Εγώ τις αξίες μου δεν τις διαπραγματεύομαι».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
