Hαπορία που είχα πάντα είναι αν θα συνέβαιναν όλοι οι πόλεμοι της Ιστορίας αν πριν από την κήρυξή τους γινόταν δημοψήφισμα. Εξ όσων γνωρίζω, ποτέ δεν έχει γίνει κάτι παρόμοιο και η απόφαση λαμβανόταν πάντοτε από την κυβέρνηση και καμιά δεκαριά ακόμα. Θεωρώ πως στην πλειονότητά τους τα αποτελέσματα θα ήταν αρνητικά. Αναφέρομαι βέβαια στους επιθετικούς πολέμους και όχι στους αμυντικούς που υπερασπίζεσαι το σπίτι σου. Υπάρχουν βέβαια κι αρκετές περιπτώσεις που πέρασε σε ολόκληρους λαούς το αφήγημα της αναγκαιότητας ενός επεκτατικού πολέμου. Που το δημοψήφισμα θα ήταν έστω και οριακά θετικό.
Δεν έχω ιδέα τι συμβαίνει αυτόν τον καιρό στη Ρωσία. Πόσοι πιστεύουν τον Πούτιν και θεωρούν πως ήταν μια αναγκαία προληπτική επιλογή γιατί η χώρα κινδύνευε με εισβολή και πόσοι γνωρίζουν καλά τι σημαίνει το αίμα που χύνεται, ποιους εξυπηρετεί και πόσες γενιές θα κάνει να φύγει η μυρωδιά του από τα χέρια τους. Φαντάζομαι, για παράδειγμα, πως πάρα πολλοί Ελληνες χαίρονταν όσο ο Ελληνικός Στρατός εισχωρούσε στα ανατολικά της Τουρκίας το 1922. Στις νίκες πηγαίνεις με το ποτάμι, το ρεύμα, το μεθύσι, δεν έχεις καθαρό μυαλό. Στις ήττες στήνεις κρεμάλες. Στοιχειώδες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
