Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν στη σκοτεινή εποχή που επιμέναμε να ελπίζουμε: στα χρόνια της Χούντας. Μέσα σε μια ακίνητη χώρα, με πολίτες χωρίς δικαιώματα και με τους ανιστόρητους εξουσιαστές που ήθελαν να πιστεύουν πως η «επανάσταση» είναι μια στρατιωτική επιχείρηση ερήμην του λαού, τη «σωτηρία» του οποίου διά της βίας υπολάμβαναν σαν suprema lex.
Αιτία για τη συνάντηση μας ήταν η πρόταση του Χρήστου Λαμπράκη να συμπαρασταθώ στον συνεργάτη του, που είχε συλληφθεί και δοκιμαζόταν στο διαβόητο ΕΑΤ/ΕΣΑ, δημοσιογράφο, πολιτικό (κρατούμενο τότε και δρώντα στη Μεταπολίτευση) και ιστορικό Γιώργο Ρωμαίο. Είχε έρθει η ώρα της εκδίκησης του παρακράτους – που πλέον παρίστανε το κράτος. Ο Γιώργος Ρωμαίος «έπρεπε» να τιμωρηθεί για την παραδειγματική δημοσιογραφική έρευνα που πραγματοποίησε, μαζί με τον Γιάννη Βούλτεψη, η οποία φώτισε το σκοτεινό παρασκήνιο της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη. Για τον ίδιο λόγο είχε συλληφθεί και ο άκαμπτος Ανακριτής της καθοριστικής εκείνης υπόθεσης Χρήστος Σαρτζετάκης, που είχε το δικαστικό ήθος να αντισταθεί στις «εγγενείς δυσχέρειές» της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
