«Είναι αυτονόητο ότι το 2020 η διαγωγή ενός μαθητή δεν πρέπει να έχει καμία θέση στο απολυτήριό του» αποφάνθηκε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την Παιδεία. Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που διεγείρουν μνήμες τόσο άμεσα και δραστικά όσο η μαντλέν του Μαρσέλ Προυστ, και η «διαγωγή», με το «εύγε» του «κοσμιωτάτη» και το «στίγμα» του «κοσμία», είναι μία από αυτές. Δεν ξέρω πόσοι κοσμιώτατοι σταδιοδρόμησαν ως γρανίτες ήθους και πόσοι κόσμιοι κατέβηκαν τα σκαλιά της αμαρτίας μετά το απολυτήριό τους αλλά με το ηχητικό σήμα «διαγωγή» οι θαμώνες του παλαιότερου σχολείου έχουμε μνήμες ενός λίγο πολύ βλοσυρού πειθαρχισμού ο οποίος, στις πιο φονταμενταλιστικές στιγμές του, έλυνε τα χέρια ακατάλληλων παιδαγωγών και έδενε χειροπόδαρα δικαίους και αδίκους. Και δεν ξέρω αν διαθέτει τέτοιες μνήμες ο Πρωθυπουργός μας, αλλά παραδέχθηκε ότι η επίμαχη λέξη πράγματι «μπορεί να παραπέμπει σε μια άλλη εποχή». Ο συντάκτης της αναμενόμενης υπουργικής απόφασης για το ζήτημα αυτό θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι λέξεις δεν είναι ούτε αθώες ούτε «άοπλες».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
