1Η πανδημία και όσα αυτή συνεπάγεται είναι ένα πρόβλημα οικουμενικό. Αναρωτιέμαι όμως μήπως υπάρχει ένα μήνυμα που εκπέμπεται στην εθνική μας συχνότητα. Μήπως τα πράγματα οικονομήθηκαν έτσι ώστε η μεγάλη επέτειος των διακοσίων ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης να γιορτάζεται υπό συνθήκες αναγκαστικά μινιμαλιστικές. Υπό συνθήκες που ευνοούν ή μάλλον επιβάλλουν την απόσταση από την τύρβη και ενθαρρύνουν τον αναστοχασμό. Η επέτειος μετατρέπεται εκ των πραγμάτων από τελετουργική και πανηγυρική σε μια διεργασία πιο λιτή οργανωτικά, πιο μοναχική, πιο απαιτητική πνευματικά. Το γεγονός ότι εξελίσσεται μια παγκόσμια υγειονομική, οικονομική και κατά βάθος ανθρωπολογική κρίση ίσως μας επιτρέπει να τοποθετήσουμε τα πάντα, το έθνος μας, το κράτος μας, την κοινωνία μας, τις ιστορικές μας μνήμες, την αυτοσυνειδησία και την προοπτική μας, μέσα στα πλήρη συμφραζόμενά τους και να τα μετρήσουμε με μέτρα πιο ρεαλιστικά. Να μετατρέψουμε την επέτειο σε επίγνωση.
Ο εορτασμός της επετείου υπό συνθήκες κρίσης, άρα ανασφάλειας, αναπόλησης της προ κρίσης κανονικότητας και σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της επόμενης φάσης, αναδεικνύει την πρώτη προϋπόθεση για τη μετατροπή της επετείου σε άσκηση αναστοχασμού. Η κατανόηση του παρελθόντος συνιστά βασική προϋπόθεση για την ανταπόκριση στην πρόκληση του μέλλοντος. Αλλά και το αντίστροφο, μόνο η επικοινωνία με το μέλλον προσδίδει βαθύτερη χρησιμότητα στην προσπάθεια διερεύνησης, κατανόησης, αξιολόγησης και αφήγησης του παρελθόντος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
