Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή, λένε όσοι έχουν μια απομακρυσμένη ιδέα του πώς λειτουργούν τα ελληνικά δικαστήρια. Τα δικαστήρια δεν απονέμουν δικαιοσύνη αλλά επιλύουν διαφορές με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λένε εκείνοι που γνωρίζουν εκ των έσω πώς λειτουργεί το δικαστικό σύστημα στην Ελλάδα. Δυστυχώς, από την πείρα που έχω αποκτήσει σερνόμενη επί χρόνια στα δικαστήρια, κυρίως ως εναγομένη, σπανίως ως ενάγουσα, έχουν απόλυτο δίκιο οι δεύτεροι. Ιδίως στο σημείο «με τον έναν ή τον άλλον τρόπο».
Στη μακροχρόνια «θητεία» μου στα δικαστήρια έχω καταλάβει το εξής: η απονομή «δικαιοσύνης» στην Ελλάδα είναι μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα, αδικαιολόγητα χρονοβόρα, δαπανηρή και επίπονη διαδικασία. Η οποία μάλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατ’ εξακολούθηση για την «τιμωρία» κάποιου, ειδικά αν αυτός που τη χρησιμοποιεί για να υποβάλει τον άλλο στο μαρτύριο της ελληνικής Δικαιοσύνης έχει χρήματα να διαθέσει για αυτόν τον σκοπό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
