Δεν είναι καινούργια η ανησυχία για την πορεία των φιλελευθέρων δημοκρατιών. Πολλά βιβλία και άρθρα έχουν αναφερθεί στο θέμα. Και οι απειλές δεν προέρχονται μόνο από τις ανελεύθερες δημοκρατίες και τις δικτατορίες, αλλά και από την αδράνεια των δημοκρατικών χωρών καθώς και από το εσωτερικό τους. Το ζούμε στην Ευρώπη, το ζήσαμε και στην Αμερική την περίοδο Τραμπ. Ομως όπως διδάσκει η Ιστορία, κύριος μοχλός που τρέφει και ισχυροποιεί τις κοινωνικές δυνάμεις στις οποίες στρέφονται και τρέφουν τα αυταρχικά, ή τα κατ’ επίφαση μόνο δημοκρατικά, είναι η οικονομία. Το μάθαμε με την άνοδο του χιτλερισμού που στηρίχθηκε στη μεγάλη ύφεση του ’32-’33, το ζήσαμε με την άνοδο του κομμουνισμού μέσα από την τραγική κατάσταση που δημιούργησε ο πόλεμος και το τσαρικό καθεστώς.
Ομως τα αντισώματα που έχει κληροδοτήσει η αρχαία ελληνική δημοκρατία και ο Διαφωτισμός λειτούργησαν και λειτουργούν πάντα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
