Τα κριτήρια για την παρακολούθηση και αξιολόγηση μιας επιδημίας είναι η έκτασή της, η δυναμική της εξάπλωσής της, η σοβαρότητα των επιπτώσεών της στην υγεία, αλλά και στην κοινωνία. Για τον σκοπό αυτόν καταγράφονται κυρίως τα διαγνωσμένα κρούσματα, οι νοσούντες, οι νοσηλευόμενοι (κανονικοί, ΜΕΘ) και οι εξερχόμενοι από το νοσοκομείο, καθώς και οι θάνατοι.
Για να εκτιμηθεί η έκταση της επιδημίας, ο πιο ασφαλής τρόπος είναι η διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων στο σύνολο του πληθυσμού. Επιλογή πρακτικά αδύνατη, όταν πρόκειται για τον πληθυσμό μιας ολόκληρης χώρας, αλλά και μειωμένης ακρίβειας όταν η διάγνωση δεν είναι τελείως αξιόπιστη. Το υφιστάμενο μοριακό τεστ, για παράδειγμα, έχει μειωμένη ευαισθησία κατά την προσυμπτωματική φάση της νόσου (μέχρι και 1-2 ημέρες πριν από την εκδήλωση των συμπτωμάτων), έχοντας ένα ποσοστό αρνητικών αποτελεσμάτων σε μολυσμένα άτομα (ψευδώς αρνητικά) της τάξεως του 30%. Επιπλέον, η εξέταση αυτή δεν προσφέρεται για τη διαχρονική παρακολούθηση της επιδημίας, στο μέτρο που δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται συχνά στο σύνολο ενός μεγάλου πληθυσμού, για πρακτικούς και οικονομικούς λόγους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
