Δεν ξέρω πού θα με κατατάξει η Ιστορία – αν βεβαίως δεήσει να ασχοληθεί με μένα – αλλά για ένα είμαι σχεδόν βέβαιος. Σε μια μικρή υποσημείωση (τόσο μικρή που μπορεί να μη διαβαστεί ποτέ) ίσως να γράψει: «φίλος και υποστηρικτής μεγάλων ελλήνων ποιητών».
Για ποιητής ξεκίνησα κι εγώ, πολύ νωρίς, κι έβγαλα την πρώτη μου ποιητική συλλογή στα δεκαοκτώ μου χρόνια. Και επιμένω να θεωρώ τον εαυτό μου ποιητή, ελπίζοντας να δικαιωθώ στο μέλλον – έστω κι αν δεν πρόκειται να το μάθω ποτέ. Το μόνο που κατάφερα είναι να δώσω την ευκαιρία σε έναν νέο συνάδελφο να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Ο άγνωστος ποιητής Νίκος Δήμου»… Αλλά ούτε αυτό με έκανε γνωστό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
