Εχοντας αφιερώσει την τελευταία περίοδο της ζωής μου – οπωσδήποτε δε την τελευταία περίοδο της συγγραφικής ζωής μου – στην έρευνα που οδήγησε σε ένα βιβλίο για τον Εθνικό Διχασμό και τη «δικοφανή» κορύφωσή του, την, κακώς επονομασθείσα, Δίκη των Εξι, είδα με διαφορετικό μάτι την προσωπικότητα του ηγέτη του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Διαφορετικό απ’ ό,τι την είχα δει ως νέος ερευνητής, κατά τη δεκαετία του 1970, όταν είχα εστιάσει στον προ του Διχασμού Βενιζελισμό, τον αποκληθέντα «Βενιζελισμό της Ανόρθωσης» της περιόδου 1910-1915.
Τα χαρακτηριστικά που του αποδίδει η νέα ματιά μου είναι τα εξής:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
