Στις 5 Μαΐου 1821, πριν από ακριβώς διακόσια χρόνια, ο Ναπολέων Βοναπάρτης άφηνε την τελευταία του πνοή στο νησί Αγία Ελένη, στον Νότιο Ατλαντικό, κυριολεκτικά «στη μέση του τίποτα», όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος κοιτάζοντας τον χάρτη. Ηταν 52 ετών και τον είχαν στείλει εκεί το 1815 οι νικητές αντίπαλοί του και κυρίως οι Βρετανοί στους οποίους ανήκε η Αγία Ελένη, θέλοντας να απαλλαγούν οριστικά από αυτόν, καθώς το πείραμα του εκτοπισμού του στην κοντινή Ελβα είχε αποτύχει.
Για τον Βοναπάρτη έχουν γραφτεί σχεδόν τα πάντα: για τις μάχες του, για τις στρατηγικές του ικανότητες, για το πώς ο λοχαγός του 1793 κατάφερε να στεφθεί αυτοκράτορας των Γάλλων το 1804, ακόμα και για τους έρωτές του και για τα κάθε είδους χούγια του. Παιδί της κοινωνικής κινητικότητας που πυροδότησε η Γαλλική Επανάσταση, ο γεννημένος το 1769 βραχύσωμος Κορσικανός ήταν ήδη σε ηλικία 27 ετών ο θριαμβευτής της λεγόμενης Εκστρατείας της Ιταλίας, όπου κατανίκησε επανειλημμένα τους Αυστριακούς το 1796-97. Εμπνευστής και πρωταγωνιστής της εκστρατείας στην Αίγυπτο το 1798, θα αναγορευτεί πρώτος ύπατος το 1799, μετά το λεγόμενο πραξικόπημα της 18ης Μπριμέρ, και εν συνεχεία αυτοκράτορας των Γάλλων, από το 1804 έως το 1814 και ξανά (μόνο για «εκατό ημέρες» αυτή τη φορά) το 1815.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
