Εχει επισημανθεί πολλάκις ότι ένα χαρακτηριστικό της Μεταπολίτευσης είναι η ανάδειξη του πανεπιστημίου σε βασικό παράγοντα της πολιτισμικής ζωής με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό από το παρελθόν. Σημαντικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας είναι εκείνοι οι πανεπιστημιακοί καθηγητές οι οποίοι δραστηριοποιούνται ενεργά στη δημόσια σφαίρα αρθρογραφώντας τακτικά σε μεγάλες εφημερίδες και συμμετέχοντας σε κάθε είδους δημόσιες συζητήσεις και εκδηλώσεις. Ο Δ. Ν. Μαρωνίτης αναδείχθηκε στη Μεταπολίτευση σε έναν από τους πιο «επιδραστικούς» καθηγητές / επιφυλλιδογράφους.
Ο Μαρωνίτης το 1968 απολύθηκε από το πανεπιστήμιο, συνελήφθη τρεις φορές και κρατήθηκε αρκετούς μήνες στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Το 1971 ξεκίνησε η συνεργασία με την εφημερίδα Το Βήμα, η οποία συνεχίστηκε έως τον θάνατό του (2016). Στις επιφυλλίδες του επί δικτατορίας καταφέρονταν ανοιχτά κατά των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στη Μεταπολίτευση είχε πλέον δημιουργηθεί ο μύθος του πανεπιστημιακού καθηγητή που αντιστάθηκε και βίωσε τη χουντική βία. Στα χρόνια 1974-1981 ο Μαρωνίτης έγραφε στο Βήμα μία φορά τον μήνα, ημέρα Σάββατο. Θα προσπαθήσω να δείξω με ποιο τρόπο η παρέμβαση του Μαρωνίτη, μέσα από τις επιφυλλίδες του, ήταν ριζοσπαστική και ρηξικέλευθη σε τρεις θεματικές περιοχές: το πανεπιστήμιο, τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τη νεοελληνική λογοτεχνία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
