Τις εκλογές θα τις κερδίσει η Νέα Δημοκρατία, με καθαρή διαφορά από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ, ίνα επιβεβαιωθεί το ρηθέν υπό των προφητών (στη συγκεκριμένη περίπτωση, όσων έχουν γνώση και πείρα των εκλογικών πραγμάτων) ότι τις εκλογές στην Ελλάδα τις κερδίζει όποιος κυριαρχήσει στον χώρο του Κέντρου. Η κυβέρνηση της ΝΔ θα έχει πολύ δύσκολο έργο μπροστά της. Θα παραλάβει μια χώρα κακοπαθημένη σε όλα τα πεδία, σχεδόν καθημαγμένη, και θα πρέπει τάχιστα να δείξει ότι έχει τη βούληση αλλά και την ικανότητα να βάλει μπροστά τις μηχανές της ανάπτυξης, να ανακόψει την κατρακύλα της χώρας προς τη γενικευμένη ανομία, να αποκαταστήσει το κύρος των θεσμών. Εξαιρετικά κρίσιμα υπουργεία, κατά τη γνώμη μου, θα είναι, εκτός βέβαια από τα οικονομικά, το Παιδείας, το Δικαιοσύνης και (πάνω απ’ όλα, ίσως) αυτό που κάποτε λεγόταν Δημόσιας Τάξης.
Το ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι μια ισχυρή κυβέρνηση με σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν σημαίνει και ότι πρέπει να είναι μια στενά κομματική κυβέρνηση, προκειμένου να ικανοποιηθούν απλώς οι φιλοδοξίες κάποιων στελεχών της (όχι πάντα και πρώτης κλάσεως, θα έλεγε κανείς…). Η αξιοποίηση προσωπικοτήτων και στελεχών από άλλους επαγγελματικούς και πολιτικούς χώρους θα μπορούσε να είναι μια πρώτη ένδειξη ότι ο Μητσοτάκης θέλει πράγματι να διαμορφώσει ένα ευρύτερο μπλοκ δυνάμεων, ικανό να στηρίξει την προσπάθεια για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό της χώρας. Εχω γράψει επανειλημμένα (βλ. ενδεικτικά «Νέες Εποχές», 3.4.2016, κείμενο με τίτλο «Μέρες του ’56») με πόση ευρύτητα αντιλήψεων και μαεστρία προχώρησε σε διεύρυνση της παράταξής του ο Καραμανλής κατά τη δεκαετία του 1950 αλλά και του 1970. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επανέλθω επ’ αυτού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
