Το 2008 η κρίση των subprimes και λίγο αργότερα η κατάρρευση της Lehman Brothers αποτέλεσαν ένα θεμελιώδες σημείο καμπής στην παγκόσμια ιστορία. Ο πολύ σημαντικός ιστορικός των διεθνών σχέσεων Harold James το επισήμανε αμέσως, υπογραμμίζοντας πως ο κόσμος είχε μπει πλέον σε μία φάση απο-παγκοσμιοποίησης. Στη συνέχεια όλα τα οικονομικά μεγέθη επιβεβαίωναν το γεγονός αυτό, η δυναμική του οποίου εκδηλώθηκε και σε άλλους τομείς, όπως στον περιορισμό της διαδικασίας δημοκρατικής παγκοσμιοποίησης με την ενίσχυση των λεγόμενων «δημοκρατοριών», με τη σύγκρουση Ρωσίας και Ουκρανίας που ξεκίνησε από το 2014 και έχει μπει στη δεύτερη φάση της φέτος, ενώ και η πανδημία επέτεινε τα δεδομένα της απο-παγκοσμιοποίησης οδηγώντας σε κατάρρευση έναν μεγάλο αριθμό αλυσίδων εφοδιασμού. Το Brexit, επίσης, αποτέλεσε ένα ακόμη στοιχείο αυτής της διαδικασίας καθώς έπληξε ένα θεμελιώδες στοιχείο της παγκοσμιοποίησης, τα μεγάλα οικονομικά σύνολα, στη συγκεκριμένη περίπτωση την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ερχεται, λοιπόν, ξανά στην επιφάνεια το τρίλημμα που είχε διατυπώσει πριν από λίγα χρόνια ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard Danny Rodrik και το οποίο αμφισβητεί τη δυνατότητα ανέφελης συνύπαρξης της διαδικασίας παγκοσμιοποίησης, της δημοκρατίας και της οικονομικής ανάπτυξης. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζουμε πλέον σε όλους τους τομείς και με επιδεινούμενη ένταση πλέον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
