Νοσταλγία φυγής

Με ρώτησαν σε μια πρόσφατη συνέντευξη τι είναι αυτό που μου λείπει περισσότερο. Αυθόρμητα απάντησα: το ταξίδι. Και ποιο ταξίδι; Οχι το οργανωμένο, προγραμματισμένο, με κλεισμένα ξενοδοχεία, εισιτήρια και ημερομηνίες. Αλλά το αλήτικο, ελεύθερο, που για αλλού ξεκινούσες κι αλλού κατέληγες. Το ταξίδι με αυτοκίνητο. Είτε το δικό μου, με τον κλασικό τρόπο: Πάτρα – […]