Οόρος μπούλινγκ, που έχει εισβάλει τα τελευταία χρόνια στο λεξιλόγιό μας με ορμή ανάλογη με το περιεχόμενό του, παράγεται, ως γνωστόν, από το αγγλικό ρήμα bully που σημαίνει τρομοκρατώ ή προκαλώ φυσικό τραυματισμό ή πόνο σε αδύναμο πρόσωπο ή σε ομάδα προσώπων, ή αναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι διά της βίας (σωματικής ή λεκτικής). Είναι παράγωγο της λέξης bull, που σημαίνει ταύρος. Ο άγριος και βίαιος άντρας, που προβαίνει σε ενέργειες ή πράξεις όπως οι παραπάνω, λέγεται bully-boy (ιδιαίτερα εκείνος που πληρώνεται για να τρομοκρατήσει κάποιον). Η λέξη αυτή δεν έχει εισέλθει στα καθ’ ημάς (όπως, λ.χ., η λέξη τεντυμπόης), γιατί αντιδρά το σημασιολογικό σύστημα της γλώσσας μας, αφού στο μπουλυμπόης περιέχεται η λέξη μπούλης, που σημαίνει ακριβώς το αντίθετο του νταή.
Η Ελλάδα είναι η κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκή χώρα όπου το μπούλινγκ, σωματικό και λεκτικό, ευδοκιμεί παλαιόθεν υπό ποικίλο ρηματικό ένδυμα σε ποικίλα πεδία του κοινωνικού βίου, και ως έναν βαθμό και του οικογενειακού. Ενα από τα πλέον ενδιαφέροντα πεδία του κοινωνικού μπούλινγκ είναι το πολιτικό, στο οποίο η εν λόγω δραστηριότητα εμφανίζεται με διάφορες μορφές: τη συλλογική-κοινοβουλευτική, κατά την οποία το μπούλινγκ ασκείται από ένα κόμμα επί αντιπάλου κόμματος· την ατομική-κοινοβουλευτική, η οποία υλοποιείται επί στελέχους ή στελεχών αντιπάλου κόμματος· τη λαϊκή, κατά την οποία οπαδοί ενός κόμματος επιτίθενται εναντίoν οπαδών άλλου κόμματος (ξυλοκοπώντας ενίοτε και υπουργούς του)· και την εσωκομματική, κατά την οποία στελέχη ενός κόμματος επιτίθενται ανοικείως σε στελέχη και μέλη του ίδιου κόμματος. Τέλος, υπάρχει και το παραταξιακό πολιτικό μπούλινγκ, η ακραία, αμφοτέρωθεν, μορφή της οποίας μπορεί να καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο. Το μπούλινγκ αυτό συνήθως συνεχίζεται από πλευράς νικητή και μετά το πέρας του εμφυλίου, όταν η νικήτρια παράταξη κακοποιεί ποικιλοτρόπως την ηττημένη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
