Ανάμεσα στα είδη της τρομοκρατίας που ανθούν σήμερα – εποχή κυριαρχίας της πολιτικής ορθότητας – είναι και η τρομοκρατία εναντίον ανθρώπων που το ορθοπολιτικό ιερατείο τούς χαρακτηρίζει με λέξεις σύνθετες, το δεύτερο συνθετικό των οποίων είναι το ουσιαστικό φοβία και το επίθετο φοβικός. Δεν χρειάζεται να απαριθμήσει κανείς το πλήθος αυτών των λέξεων που κατακλύζουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Αρκεί να ρίξει μια ματιά στα ανάλογα μέσα του περασμένου αιώνα (πλην του τελευταίου τετάρτου του) για να αντιληφθεί ότι οι δύο παραπάνω λέξεις, μόνες ή σε σύνθετη μορφή, αναφέρονταν μόνο σε παθολογικές περιπτώσεις, που απασχολούσαν κυρίως τους ψυχιάτρους, τους ψυχαναλυτές και τους συγγενείς των ασθενών.
Η έξαρση των τρομοκρατικών επιθέσεων των ισλαμιστών σε χώρες του δυτικού κόσμου κατά την τελευταία εικοσαετία έκαναν τις λέξεις ισλαμοφοβία και ισλαμοφοβικός-ή-ό να αναφέρονται συχνότερα απ’ ό,τι ανάλογες, αναφερόμενες σε άλλες περιπτώσεις, υποτιθέμενης φοβικότητας λέξεις (εκτός, ίσως, από εκείνη της ομοφοβίας και των παραγώγων της). Και ενώ των άλλων ανάλογων λέξεων, που έχουν πλέον καταστεί όροι, το νόημα είναι λιγότερο ή περισσότερο σαφές, στην περίπτωση του όρου ισλαμοφοβία τα πράγματα είναι για ορισμένους εντελώς ξεκάθαρα. Ομως τη Δύση δεν την απειλούν όλοι οι ασπαζόμενοι το Ισλάμ (οι μωαμεθανοί, οι μουσουλμάνοι), παρά μόνο οι ισλαμιστές της τζιχάντ, οι φανατικοί του ιερού πολέμου εναντίον των απίστων. Γι’ αυτό οι ενέργειες των δεύτερων δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται ισλαμικές αλλά ισλαμιστικές και ο όρος ισλαμιστοφοβία θα ήταν σωστότερος από τον όρο ισλαμοφοβία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
