Ηαυριανή διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ (με μια βαριά ατζέντα – προετοιμασία της Συμμαχίας για τη νέα εποχή, 2030 και επέκεινα, κ.λπ.) απέκτησε ξεχωριστό και υψηλό ελληνοτουρκικό ενδιαφέρον. Και τούτο για δύο σημαντικές συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν στο περιθώριο της εν λόγω διάσκεψης: (α) η συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και (β) η (πρώτη) συνάντηση Ερντογάν με τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, η έκβαση της οποίας θα έχει και κάποια επίπτωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, θετική ή αρνητική, ανάλογα βέβαια με το αποτέλεσμα. Ετσι το «περιθώριο» της διάσκεψης του ΝΑΤΟ εμφανίζεται να είναι σημαντικότερο για την Ελλάδα, κάτι που έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν πιστοποιώντας και τη χρησιμότητα του ΝΑΤΟ. Η τελευταία συνάντηση άλλωστε του έλληνα πρωθυπουργού με τον τούρκο πρόεδρο ήταν πριν από 19 μήνες, τον Δεκέμβριο 2019 στο Λονδίνο, στο περιθώριο διάσκεψης του ΝΑΤΟ επίσης. Βεβαίως από ιστορική άποψη η πλέον σημαντική υπήρξε η συνάντηση του Κ. Καραμανλή (πρεσβύτερου) με τον ομόλογό του της Τουρκίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ στις 31 Μαΐου 1975, επίσης στο περιθώριο διάσκεψης του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Σε εκείνη τη δίωρη συνάντηση όπου ο Κ. Καραμανλής ήταν μόνος του με τον Ντεμιρέλ (με έναν μεταφραστή μόνο), ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Δ. Μπίτσιος παρέμενε έξω από την πόρτα στο παλάτι Εγκμόντ, οι δύο πρωθυπουργοί κατέληξαν σε κοινό ανακοινωθέν – το οποίο συμπλήρωσε ο Δ. Μπίτσιος -, το οποίο μεταξύ άλλων διελάμβανε:
(α) την απόφαση για την επίλυση των προβλημάτων «ειρηνικώς μέσω διαπραγματεύσεων», αλλά
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
