Επειτα από τέσσερα χρόνια ταξιδεύω ξανά στο εξωτερικό. Το ταξίδι στο Παρίσι το είχαμε κλείσει πριν από πολύ καιρό. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα συνέπιπτε με την περίοδο πριν από τον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών. Και να περιλαμβάνει μάλιστα (Κυριακή του Πάσχα για εμάς) την ίδια την ψηφοφορία και το αποτέλεσμα.
Την πρώτη μέρα πήγαμε στην υπέροχη Place des Vosges όπου υπάρχει το σπίτι-μουσείο του Βίκτωρος Ουγκό. Ο τεράστιος αυτός συγγραφέας ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε την καθολική λατρεία του γαλλικού έθνους, κάτι σχεδόν αδιανόητο για την εποχή μας. Προς το τέλος του, έλεγε στο ποίημα «Lettre a une femme» (Γράμμα σε μία γυναίκα): «Je ne sais plus mon nom, je m’ appelle Patrie!» (Δεν γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Σκεφτείτε όμως το ίδιο language σήμερα. Η γλώσσα αλλάζει κι αλαλάζει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
