Η πανδημία του Covid-19 αποτελεί το μεγαλύτερο παγκόσμιο οικονομικό σοκ μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι ένα συμμετρικό, τριπλό σοκ προσφοράς, ζήτησης και αβεβαιότητας, με σημαντικές δυνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις, π.χ. στις διεθνείς αγορές ομολόγων και στις συνθήκες ρευστότητας. Σε συνδυασμό με πολλαπλά κανάλια μετάδοσης της κρίσης μεταξύ εθνικών οικονομιών, τα παραπάνω καθιστούν την πανδημία κορυφαία πρόκληση οικονομικής πολιτικής.
Με την έναρξη της πανδημίας, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, πήραν άμεσα εθνικά μέτρα στήριξης των συστημάτων υγείας, εργατικών εισοδημάτων και ρευστότητας των επιχειρήσεων. Παράλληλα, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), ενεργοποιήθηκε η ρήτρα γενικής διαφυγής του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ανεστάλησαν προσωρινά κανόνες που αναφέρονται στις κρατικές ενισχύσεις και αναδιατάχθηκαν πόροι από το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014-2020 προς χρήσεις αντιμετώπισης της πανδημίας. Παράλληλα, συμφωνήθηκε, τον Απρίλιο του 2020, ένα σημαντικό πακέτο ενίσχυσης ρευστότητας των εθνικών οικονομιών (κυρίως με τη μορφή δανείων) συνολικού ύψους 540 δισ. ευρώ. Τέλος, από την αρχή της κρίσης η ΕΚΤ εισήγαγε ένα νέο, εκτεταμένο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στο οποίο (σε αντίθεση με προηγούμενα αντίστοιχα προγράμματα) συμπεριλαμβάνονται και τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, προχωρώντας ταυτόχρονα σε πρωτοβουλίες κανονιστικού χαρακτήρα με στόχο την απρόσκοπτη παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
