Ηπανδημία της Covid-19 πυροδότησε πολύ στοχασμό για την κατάσταση της παγκοσμιοποίησης, τα μειονεκτήματά της σε μια περίοδο παγκόσμιας αναστάτωσης και τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα της αναδίπλωσης στην εθνική σφαίρα. Με αυτή την έννοια, η παρούσα κρίση επέσπευσε προϋπάρχουσες τάσεις. Η αναλογία διεθνές εμπόριο προς ΑΕΠ – από τις κυριότερες ενδείξεις της παγκοσμιοποίησης – ακολουθεί πτωτική τάση από το 2012 και τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης κερδίζουν δημοτικότητα.
Τα κινήματα αυτά έχουν πολλούς λόγους για να δυσπιστούν προς την παγκοσμιοποίηση, και ακόμη περισσότερο σήμερα. Η έλλειψη κρίσιμων προϊόντων, όπως οι μάσκες, έδειξε την έλλειψη ανθεκτικότητας των παγκόσμιων αλυσίδων τροφοδοσίας λόγω της υπερβολικής συγκέντρωσής τους σε λίγες χώρες και της έλλειψης απαραίτητων αποθεμάτων. Επίσης, η παγκοσμιοποίηση δημιούργησε πολλούς χαμένους εντός των μεμονωμένων χωρών, ιδίως στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
