ΟΧρήστος Λαμπράκης υπήρξε για εμένα ο άνθρωπος που επηρέασε πιο πολύ από τον καθένα τη ζωή μου. Υπήρξε ο μέντοράς μου, ο δάσκαλος και σπάνιος φίλος. Τον γνώρισα όταν κέρδισα το βραβείο των υποτροφιών Μαρία Κάλλας και γίναμε αμέσως στενοί φίλοι. Πάντοτε παρών στις πρεμιέρες μου ανά τον κόσμο, χαρούμενος ωσάν μικρό παιδί με τις επιτυχίες και την πρόοδό μου.
Αξέχαστα θα μου μείνουν τα υπέροχα πρωινά που περνούσαμε σπίτι του, ερχόμενη από το εξωτερικό για να μελετήσω μαζί του τους επικείμενους ρόλους μου. Είχαμε και δύο την ίδια μεγάλη αγάπη. Τη Μουσική. Πολλούς ρόλους του ρεπερτορίου μου τους τραγούδησα με δική του προτροπή. Με ενθάρρυνε να ρισκάρω και να ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Σχεδίαζε προσωπικά ο ίδιος μαζί μου το πρόγραμμα των ρεσιτάλ μου και είχε την επιμέλεια διαφόρων εκδηλώσεων που συμμετείχα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
