O Ιούλιος των μεγάλων είναι σαν τα Σάββατα των παιδιών πριν από το πάρτι. Φορτωμένος με όλες τις προσμονές πως θα είναι η βραδιά μας. Σχεδόν ποτέ δεν ήταν. Επιστρέφαμε άδειοι, ίσως ακριβώς επειδή περιμέναμε τα πάντα και πώς να βολευτείς με κάτι λιγότερο;
Η επίγευση της ήττας που κολλάει στον ουρανίσκο όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, όλον τον υπόλοιπο χρόνο, ξεπλένεται πρόχειρα με κοκτέιλ και μπίρες κάτω από ξαπλώστρες, σε ένα περιβάλλον που μοιάζει ως τόπος ισονομίας και ισότητας. Μια καλοκαιρινή δικαιοσύνη που σε ξεγελά εύκολα και σε κάνει να νιώθεις εκείνο που θα ήθελες να είσαι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
