Κάθε φορά που μια κρίση μας χτυπάει την πόρτα, τα θεμελιώδη επανέρχονται. Κατά κάποιον τρόπο μέσα στις κρίσεις οι κοινωνίες «ανακαλύπτουν το χαμένο τους πρόσωπο». Και αυτό που ως τότε παρέμενε ανυποψίαστο, πιθανόν να γίνει αντικείμενο ελέγχου και κατανόησης. Από τη λειτουργία του λεγόμενου πολιτικού συστήματος, μέχρι το σύνορο με τη φύση.
Η αστραπή της ευμάρειας μετά το 1950 στη Δύση, εδραίωσε στέρεα τον μύθο της γραμμικής εξέλιξης. Είναι γνωστή αυτή η αισιόδοξη φαντασία. Ο κόσμος νομοτελειακά θα εξελίσσεται προς ένα καλύτερο μέλλον, η ευτυχία είναι εγγυημένη. Η αντίληψη αυτή γίνεται οδηγός του δυτικού ανθρώπου, η προσωρινή πραγματικότητα βεβαιώνει την αλήθεια της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
