Οποτε σκέπτομαι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, μελαγχολώ.
Πώς έχει έτσι ξεμείνει το μοναδικό κόμμα του είδους στην Ευρώπη – ίσως και στον κόσμο. Θυμάμαι την εφηβεία μου όπου καταβρόχθιζα Μαρξ, Λένιν, Πλεχάνοφ. Ναι, πέρασα και από αυτή τη φάση, προτού δω τα πράγματα από κοντά, πριν από τη 17η Ιουνίου της Ανατολικής Γερμανίας, την Επέμβαση στην Ουγγαρία και την «Ανοιξη της Πράγας».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
