Στο τόξο μεταξύ Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής εντοπίζονται παρατεταμένες συνθήκες αστάθειας. Ακόμη και η Αλγερία, αν και κράτος-εισοδηματίας λόγω των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, δεν είναι απολύτως σταθεροποιημένη, παρότι η κυβέρνησή της είναι σε θέση να ακολουθεί επιδοματικές πολιτικές συγκράτησης της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Πλην του Μαρόκου, οι υπόλοιπες χώρες της Βόρειας Αφρικής διακρίνονται από λιγότερο ή περισσότερο (εν δυνάμει) εύθραυστα καθεστώτα.
Το κοινωνικό – οικονομικό ζήτημα σε συνδυασμό με την ανερχόμενη δημογραφική ανάπτυξη δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση. Ακόμη και αν οι δημογραφικές τάσεις επιβραδυνθούν για τα επόμενα χρόνια, το 60% των τοπικών πληθυσμών θα είναι έως 30 ετών. Αυτό σημαίνει ότι ένας δυναμικός πληθυσμός με μέση μόρφωση θα έχει προσδοκίες, στις οποίες οι κυβερνήσεις δύσκολα θα καταφέρουν να ανταποκριθούν. Από μόνη της η οικονομική ανάπτυξη δεν αρκεί. Σταδιακά θα διαμορφωθούν οι συνθήκες και για πολιτική αλλαγή (σε επανάληψη των αραβικών εξεγέρσεων, ίσως άλλη κατάληξη). Αρα η ΕΕ οφείλει να προετοιμάζεται για αυτό το ενδεχόμενο και να κατευθύνει ανάλογα την πολιτική της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
