Πώς επηρέασε η Μεγάλη Φωτιά της Σμύρνης το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτω στην έρευνά μου. Το προηγούμενο βιβλίο μου «Smyrna’s Ashes» (Οι Στάχτες της Σμύρνης) (Berkeley University Press, 2012) εστίασε στις ευρωπαϊκές απαντήσεις στη φωτιά. Στο νέο μου υπό επεξεργασία βιβλίο με τίτλο «The Last Treaty: The End of WWI in the Middle East» (Η Τελευταία Συνθήκη: Το Τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Μέση Ανατολή) διερευνώ τις ευρύτερες γεωπολιτικές διαστάσεις του Μικρασιατικού και υποστηρίζω ότι χωρίς την ιστορία της Σμύρνης δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς τελείωσε ο Μεγάλος Πόλεμος.
Γιατί είναι σημαντικό να αντιληφθούμε τη Σμύρνη ως ένα καταληκτικό σημείο του πολέμου; Διατείνομαι ότι οι ιστορικοί της Ευρώπης χρειάζεται να επανεξετάσουν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τη Λωζάννη, και όχι από τις Βερσαλλίες, προς τα πίσω. Αυτή η προοπτική επικεντρώνει περισσότερο στη σύγκρουση ανάμεσα στους Συμμάχους και την Οθωμανική Αυτοκρατορία και κάνει τον πόλεμο να φαντάζει διαφορετικός. Η εκτενής και επιτυχής παράταξη του ιππικού στα έμπροσθεν, η γενοκτονία κατά Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων και η διαφιλονικούμενη συμμαχική κατοχή των οθωμανικών περιοχών σήμαιναν ότι ο πόλεμος, σε αυτό που αποκαλώ Μεσανατολικό Μέτωπο, έχει τη δική του λογική και αξίζει διερεύνηση ως ένα διαφοροποιημένο και ξεχωριστό θέατρο επιχειρήσεων. Βέβαια, ο πόλεμος σε αυτό το (Μεσανατολικό) Μέτωπο αντανακλά τι συνέβη και στο Δυτικό Μέτωπο: πόλεμος χαρακωμάτων, σύγχυση μεταξύ μάχης και μετόπισθεν, εκδίπλωση παλαιότερων διπλωματικών και στρατιωτικών πρακτικών. Ολα αυτά έκαναν τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή να μοιάζει με τον πόλεμο στη Δυτική Ευρώπη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
