Η υπογραφή της «Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης για τη Συνεργασία στην Αμυνα και Ασφάλεια» με τη Γαλλία είναι μια πολλαπλώς ευπρόσδεκτη εξέλιξη. Αλλά η ξεχωριστή ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής (mutual assistance clause) που περιλαμβάνεται σε αυτή εγείρει ορισμένα σοβαρά ερωτηματικά. Πρώτον, η διμερής ρήτρα σαφώς υπονομεύει, εξασθενίζει τη συλλογική αντίστοιχη ρήτρα που περιλαμβάνεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας (άρθρο 42,7 ΣΕΕ). Η ρήτρα αυτή συγκεκριμένα διαλαμβάνει:
«Σε περίπτωση κατά την οποία κράτος-μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη-μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό δεν επηρεάζει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας ορισμένων κρατών-μελών».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
